’t Onstein op rozen in finale
Utrecht, 28 januari 2023. Dit weekeinde vindt de finale van de Meesterklasse viertallen plaats. Titelverdediger is ’t Onstein 1 met Berend van den Bos & Joris van Lankveld en Danny Molenaar & Tim Verbeek, plus invalpaar Bauke Muller & Simon de Wijs; uitdager is De Lombard 1 met Sjoert Brink & Bas Drijver, Jacek Kalita & Michal Nowosadzki en Fernando Piedra & Pierre Zimmermann. De wedstrijd vindt plaats in het Nationaal Denksport Centrum Den Hommel te Utrecht (zie ook ons artikel van 23 januari).
De beide kernparen ‘Boris’ en ‘Molebeek’ van ’t Onstein 1 spelen systemen op natuurlijke basis met in gunstige positie een mini-1SA van 10–13 punten, ‘Wijsmuller’ uiteraard hun relaysysteem ‘Tarzan’ op basis van Sterke Klaveren. Van De Lombard spelen Brink-Drijver natuurlijk met vier verschillende 1SA-openingen, de twee andere paren spelen natuurlijk met altijd een sterke 1SA.
Het moderne bieden
Na een duf eerste spel biedt het tweede spel van de eerste zitting meteen vuurwerk:
We zien hier diverse aspecten van het moderne bieden. Om te beginnen openen beide oosts hun hand met 3, gezien de gunstige kwetsbaarheid en positie. In de vorige eeuw zouden sommigen de oosthand misschien niet eens een Zwakke Twee of Multi waard hebben gevonden. Vervolgens mag het doublet van Molenaar als zuid ‘licht’ heten. Dan noords 5SA: die conventie heet Pick‑a‑Slam en vraagt partner te kiezen uit meerdere speelsoorten voor slem, doorgaans klein slem (de vroegere 5SA Grand Slam Force is afgeschaft, nu azenvragen ook naar heer en vrouw van troef vraagt). Zuid biedt hierop niet zijn beste kleur harten, maar zijn laagste kleur waarin zij mogelijk een fit hebben. 6 is koud maar scherp, want hangt op vallen van de harten (iets minder dan 50%). Kalita doet er goed aan uit te nemen met 6 voor slechts 500. Andere tafel:
Piedra vindt de zuidhand geen actie waard maar noord uiteraard wel. Het resulterende 6 lijkt op de NZ-handen even koud als 6, maar is het niet, als oost er een Lightnerdoublet op loslaat. Bij deze conventie (die diep in de vorige eeuw al werd gespeeld) vraagt een doublet op een slemcontract om een ongebruikelijke start. Hier is van west uit gezien de reden waarschijnlijk een renonce klaveren en na die start gaat 6 gedoubleerd twee down voor wederom 500 – maar allebei voor ’t Onstein: 14 imps.
Het beheerste bieden
4SA is (volgens de BBO-commentator) azenvragen, 5SA een algemene grootslempoging, 6 ‘iets’ in harten en ‘niets’ in ruiten. Dit stelt zuid in staat beheerst af te zwaaien in 6. Andere tafel:
Hier typisch Nederlands geen 3 maar 4. Dat scheelt uiteraard een biedronde. Maar ineens 7 is wel érg plomp. Dat gaat kansloos een down: 17 imps voor ’t Onstein.
Het multifocale bieden
1 is Transfer-Walsh: vierkaart+ harten, ruitenkleur mogelijk. Dat je voor een antwoord op één in kleur zes punten nodig zou hebben, leren we alleen nog beginners; daarom biedt Verbeek op zijn luizige Farmers Defense Force. De herbieding van 2 wordt tegenwoordig vaak gespeeld als Multireverse, die behalve de traditionele /-reverse ook andere sterke varianten omvat, gewoonlijk een sterke gebalanceerde hand en een hand met lange klaveren die te sterk is voor een directe 3-herbieding; die laatste variant zien we hier. Na een (vrijwel) verplichte relay van 2 leidt het tot een gemakkelijke 3SA. Andere tafel:
Ook hier is 1 Transfer-Walsh voor harten, maar daarop heeft zuid geen ander bod dan te improviseren met 2. Het leidt tot een ondanks het gunstige klaverenzitsel te hoge 5: twee down en weer 13 imps voor ’t Onstein, dat de eerste zitting wint met 68–17 imps. De drie grootste, hierboven beschreven swings zijn alle toe te schrijven aan het bieden.
Het kwantitatieve bieden
Voor de tweede zitting komen Bauke Muller & Simon de Wijs erin voor Berend en Joris (van wie onzeker is in hoeverre die nog terug komen, want Joris kan elk moment vader worden). Bij De Lombard komen Brink en Drijver erin voor Zimmermann en zijn partner.
2 is mancheforcing relay, 3 is vierkaart en overwaarde, 3 toont schoppensteun. Na 3SA bieden (volgens commentator Dennis Stuurman) OW geen ‘gewone’ controletonende biedingen, maar maken ze onderscheid naar algemene kracht. Een dergelijke kwantitatieve benadering is een tendens in het hedendaagse bieden en een reactie op het soms wat doorgeslagen distributionele bieden eind vorige eeuw. Op een spel als dit, met toch al in alle kleuren controle, is dit nuttig om erachter te komen dat oost sterk genoeg is voor zes maar niet sterk genoeg voor groot slem. Het resulterende 6 hangt af van ofwel Q goed, ofwel QJ goed, tezamen circa 62%. Aan de andere tafel bieden Muller‑De Wijs na een sterke 1-opening en een volgbod van 2 eveneens 6. Het wordt aan beide tafels met een overslag gemaakt: geen score.
Een ook verder relatief rustige tweede zitting eindigt in 51–24 imps voor ’t Onstein, totaal nu 119–41 imps.
Het uitkomst aangevende bieden
Voor de derde zitting komen Piedra-Zimmermann in de plaats van Kalita-Nowosadzki; bij ’t Onstein geen wijzigingen.
2 is een mancheforcing relay en het begin van nog meer relays. Bijzonder is echter dat west onderweg een bod van 5 (dat naar troefvrouw vroeg) doubleert, ondanks weinig in die kleur. Tegen het resulterende 6 kwam oost nu braaf met ruiten uit: contract.
Aan de andere tafel werd ook 6 bereikt, zonder dat OW het nuttig achtten iets te bieden of te doubleren. Muller kwam nu zijn singleton klaveren uit, resulterend in een snelle een down: 14 imps voor ’t Onstein. En De Lombard langzamerhand on the Brink of disaster.
Het actieve bieden
‘Is de noordhand een opening van 1 of 4?’ Zo vroegen de commentatoren zich af. Het antwoord was aan beide tafels eender. Ook modern is namelijk vrij vaak vier hoog te openen, en enig risico te lopen ooit slem te missen tegenover een voorzichtige partner, of down te gaan in vijf tegenover een optimistische. Vervolgens voltrekt zich aan beide tafels hetzelfde biedverloop tot en met 5. Dan scheiden de wegen. Verbeek past, waarna Molenaar uitneemt met 5, dat met pijn en moeite eentje down gaat.
Aan de andere tafel doubleert Zimmermann 5. Dat is een zogenoemde Action Double en wil zeggen: partner, voor mijn vorige bod was ik niet zuiver preëmptief maar aan de sterke kant; kijk maar wat je doet. Partner Piedra paste, waar met hooguit één verdedigende slag in handen 5 ook in aanmerking lijkt te komen. Na hartenstart, overnemen met het aas en schoppen na gaat 5 eentje down. Piedra speelde echter harten na: contract en 8 imps voor ’t Onstein.
Het wanhopige bieden
Je staat dik achter en dan moet je wat:
Ondanks twee snits goed valt er niet te ontkomen aan verlies van een klaveren en een schoppen: een down, 12 imps voor ’t Onstein, dat ook deze zitting wint met 65–16 imps voor totaal 184–57, en op rozen zit voor de twee laatste zittingen morgen (als De Lombard niet al opgeeft).