Finale Topcircuit

Ook het Topcircuit beleefde de laatste editie dit jaar. Max Abram en Herman Drenkelford hebben jaren voor een zonnestraal gezorgd op de toernooiagenda, maar vonden het nu welletjes. Het toernooi is voor spelers van eerste divisie niveau en hoger en na vier voorronden plaatsen de beste zestien koppels zich voor de finale in Amsterdam.

Een goed gevulde prijzenpot, vaak een spannend eind op de late zondagmiddag en tal van kijkers aan tafel, maakten het toernooi uniek. Laten we hopen dat het in een of andere vorm terugkomt.

De absolute top is niet present en dat laat ruimte voor de subtoppers zich in de kijker te spelen. Jan Jansma met Rob Lindeman nemen na de eerste zitting de leiding en staan aan het eind na 90 spellen nog steeds bovenaan. Het verschil met nummer twee Dennis Schuurman en Rens Philipsen is enorm. Liefs 41 imps scheiden de beide paren.

Het is zaterdagmorgen als ik me met een pot koffie en een zak wokkels  wortels naar BBO spoed om de wedstrijd te volgen. Spelers die bij dezelfde club spelen beginnen tegen elkaar. Je vermijdt zo dumping aan het einde van de dag, maar ik kan niet geloven dat je je nevenpaar uit de competitie een manche cadeau zou doen. Het is een erezaak boven ze te eindigen!

Erik-Jan Krijgsman en Kamiel Cornelissen beginnen tegen Jacco van Egdom en Ralf Walgemoet. Ze spelen samen in Onstein 4. Krijgsman en Cornelissen hebben het beste van het spel. De ongelukken beginnen op spel 2:

Na de pas van oost opent Krijgsman de zuidhand met 1. West volgt met 2 en noord steunt zijn partner met 3. Zuid verzint 3 in de tweede ronde en opnieuw steunt noord zijn maat. Abrupt wordt hierna het bieden afgekapt met 5.

Oost is echter nog niet klaar. Met twee zekere slagen in klaveren en een partner die ook meegeboden heeft, wil hij eens kijken hoe de wind staat vanmorgen. Zijn doublet besluit het bieden.

Meestal val je er geen buil aan, hooguit gaan er vier impen naar de andere kant, als er geen downvariant is. Maar je wordt rijk als partner een slagje meebrengt.

Nu is er wel een buil. West begint met schoppen en zuid neemt en speelt schoppen terug. West neemt en speelt harten in. De leider slaakt een tweede zucht van verlichting nu B verschijnt. Hij kan op zijn gemak twee schoppen aftroeven in noord, met 10 en V en claimt even later een overslag. Au, 950 is dat.

Het veld eindigt in 5 met slechts een paar dissonanten. 3SA washt met 5 +1, maar de twee slems doen dat niet. Een duo kiest voor de 4-3 in harten en eindigt met drie onder de tram. Ruben Buijs en Ruurd Riewald bieden 6.

Na 1, unbalanced, volgt west ook met 2 en steunt noord met 3 (). Na 3 van zuid vraagt 3 om een stop, maar daar heeft zuid geen trek in. Zijn 4 wordt gevolgd door 4 (voorstel) en 4 in zuid. Ruben zwaait af in 5, maar Ruurd heeft de mistral in de rug en biedt nog 6.

Twee keer schoppen ook en dan troef na van west. De leider neemt, troeft een schoppen met de tien en keert terug naar zijn hand met H. Een tweede schoppen aftroever met V wordt gevolgd door een klaverenaftroever in de hand om de laatste troef op te halen. B tuimelt vlot naar beneden en 1370 wint 12 imps.

Een paar spellen later een tweede mishap voor Walgemoet-Van Egdom:

Er zijn een paar zaken die het moderne bridgen kenmerken. Zo heeft Simon de Wijs ons geleerd dat we met een dubbelton moeten starten tegen 3SA en zo het contract vaak laten halen en is het gebruik van de (zeer) zwakke 1SA opening een must om mee te kunnen komen.

Minstens twee keer werd de zuidhand met 1SA geopend. Het is een zwakke kaart, dat klopt, maar ik vind het bod dubieus. Als de hormonen nog door het lijf gieren, overweeg dan 3. De jolijt neemt toe als noord naar 3SA verhoogt met zijn zes slagen en iedereen zwijgt.

Erik-Jan Krijgsman mag uit en kiest voor harten. Ik hield mijn hart vast dat hij voor ruiten zou kiezen. Na de hartenstart gaat het rap. De verdediging raapt de eerste vijf harten op en schakelt over op de nog langere schoppenkleur. De leider bewaart zijn twee azen en noteert even later -350.

Of dat een goede score wordt of een slechte is, valt nog niet te zeggen. OW kunnen 4Hoog maken, maar kunnen ze dat ook bieden?

In sommige streken (Tilburg) is zwak met beide majors nog gangbaar. Ook een gedrocht in mijn ogen, maar als je een bodje over hebt, moet je toch wat. Of de oosthand ook onder die noemer valt, vraag ik me af, maar na 2 bij oost verhoogde west simpel naar de manche. 

Na A moet zuid naar ruiten switchen, anders verdwijnen de ruiten van de dummy op de hoge schoppen. Het signaal ging mis, zodat Von Seida en Westerbeek 680 in hun zak stopten.

Jan Jansma mocht ook na 4 van west en trok het 5 kaartje uit zijn biedbak. Dat vond iedereen genoeg en na 9 kon de leider na het troeftrekken net een viezerd kwijt op de vijfde klaveren en 400 schrijven op het spel.

Met de datum op 140 is -350 geen goede investering. Aan de andere kant als je ze de vrije loop laat, moet je het wellicht bekopen met -620.

En dit was pas de eerste tafel. Nog 84 spellen, tijd voor meer wortels.

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.