Fris als een hoentje is het beste

Matthew Granovetter is een beetje een zuurpruim. Ik zit net zijn stuk te lezen in de januari-editie van Bridge Today uit 1994 over de finale van het wereldkampioenschap in 1993 in Chili. Je herinnert je vast wel dat we toen voor het eerst wereldkampioen werden. Granovetter laat voornamelijk ongelukken van Leufkens-Westra zien. Hij smaalt dat we naar de finale van een WK zitten te kijken en de acteurs de ene bok na de andere schieten.

Gelukkig heeft hij wel oog voor de realiteit en constateert dat vermoeidheid de grote boosdoener is voor al die absurde contracten en fouten. Je herkent dat zelf ongetwijfeld een beetje als je denkt aan de zondagmiddag na twee dagen buffelen bij de viertallencompetitie. Een foutje is dan vlot gemaakt.

En in Chili waren ze al twee weken aan de slag. Dat je dan nog een kaart kunt zien.

Naast gedegen systeemkennis, geoefend zijn in af en tegenspel is fitheid een belangrijk onderdeel van het spel. Kijk mee met Fleur Beekman bij het laatste spel van de 56 van de dag:

Via 1-2 komt ze in de manche, west heeft niet gevolgd met de 5332 en komt uit met een hoge klaveren en incasseert ook de andere klaverenplaatjes. Oost bekent nog een keer en gooit op ronde drie V.

In de vierde slag speelt west ruiten en de leider wint de 8 met het aas en casht vier hoge troeven. In de dummy gaat een harten de deur uit en dat doet oost ook. Op de laatste troef gooit de leider een ruiten van de dummy, maar oost zit klem. Een harten kan niet, omdat dan de boer vrij wordt en een ruiten evenmin.

Ze mag niet passen en gooit een ruiten, zodat zuid 7 als tiende slag heeft. Door het spelen van drie rondjes klaveren heeft west haar partner in dwang gebracht. West weet dat zuid die geen punten heeft in klaveren zeker de rode azen heeft en waarschijnlijk een tweede honneur in ruiten. Partner oost zal die kleuren moeten stoppen om te verhinderen dat zuid tien slagen maakt.

Stel dat west na A nog maar een klaveren casht en dan een rode kleur speelt. Harten ligt voor de hand en zuid neemt de tien van oost met het aas. Hierna speelt zuid vijf keer schoppen en ontstaat een eindspel met vijf kaarten. Oost moet de hartendekking bewaren en ook een driekaart ruiten. Zuid gaat door met drie rondjes ruiten – even spannend – en oost mag in slag twaalf in de hartenvork spelen.

Kan het niet down dan?

Toch wel. West moet na de eerste klaveren al switchen en wel naar harten. Het verschil met de vorige variant is dat oost dan een extra discard heeft. Na vijf rondjes schoppen bewaart ze drie ruiten, twee harten en een klaveren en als zuid de ingooi probeert met ruiten volgt simpel klaveren.

Probeert de leider de telling in orde te maken door in slag drie zelf klaveren te spelen, dan is harten door west voldoende om de dreiging in die kleur te elimineren, omdat de communicatie wordt verbroken.

Daar zit je dan om kwart over zeven ’s avonds na 55 spellen. Kun je dan nog al die varianten uitrekenen? Of cash je die drie klaveren en hoop je dat het goed afloopt? Ik weet het wel.

Anticiperen op wat gaat gebeuren is lastig. Deze komt uit Chili:

Na de 1 opening van oost, jaja lang geleden, volgden twee passen en noord hield open met doublet. 3SA door zuid beëindigde het bieden.

West komt uit met harten en in de eerste slag gaan de hoogste drie hartens eruit. Zuid speelt A en een klaveren na in de volgende twee slagen en duikt in noord, zodat oost aan slag komt met H.

Oost gaat, dat deed hij altijd, nu een tijdje piekeren en komt met H. De leider duikt en doet dat ook met V. De derde ruiten neemt hij en speelt drie keer harten. Oost komt weer aan de beurt en moet de schoppen openbreken en de leider drie slagen in schoppen geven. Samen met de drie harten en drie in de minors net genoeg.

Je moet als oost zien dat er een eindspel is als je met de vierde harten aan de beurt komt. Om die reden moet je harten spelen in slag vier. De leider kan wel een ruiten naspelen en duiken in de dummy, maar je speelt dan een derde harten.

Duikt zuid nu weer een ruiten dan kun je de vrije harten cashen en er met ruiten uit. Zuid krijgt dan niet meer dan twee slagen in schoppen. Speelt zuid A na de derde harten dan kieper je de heer erbij en is het eindspel met ruiten eruit.

Kon je zo ver vooruitkijken? Na twee weken kaarten is de frisheid ver te zoeken. Nog frappanter is dat nadat het spel in de dubbel-dummy solver wordt gestopt, je kunt zien dat ruiten na in slag twee altijd leidt tot negen slagen. Dat is nog lastiger en zuid die er ook al twee weken op heeft zitten, kwam daar niet op.

Genoeg gezegd, bedtijd!

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.