De club

Twee maanden duurde het voor het grote hek voor het clubgebouw weer openzwaaide. Niet dat ik de onderbreking erg vond, er was voldoende vertier bij de diverse WK’s, maar het is leuk iedereen weer in levenden lijve te zien. We starten met de openingsvergadering. De chef die goed van de tongriem is gesneden jakkert alles er in drie minuten doorheen.  Een vraag, de eerste in tien jaar, bij de rondvraag houdt alles een minuutje op, maar om tien voor acht kunnen we spelen.

Er is niks veranderd. Het gaat vlot, maar rot. Nadenken en opletten duurt nog even. Ergens op het eind, na een eerste alcoholvrij biertje, verzink ik pas in gepeins:

Als je er ergens een handvol of meer van hebt, wordt er geboden. Zeker niet tegen wel gaan alle remmen los en west trakteerde me op een 3 opening. Ik overwoog 4, maar de gatenkaas in troef en het bezit in de zwarte kleuren stemde tot voorzichtigheid en daarom bood ik bescheiden 3.

De achterliggende gedachte is dat de edelachtbare snel steunt en tegenover iets, komen we toch wel in de manche. Hij verrast me echter met 3SA. Met AH van ruiten is dat een bod dat ik niet meteen had verwacht.

Hij heeft drie keer de vrouw en dat is geen werelddekking. Ik concludeer dat hij weinig hartensteun heeft. Dat maakt het niet aantrekkelijk 4 te bieden. Er zijn nog twee argumenten om te passen. Met mijn bezit in de zwarte kleuren heeft partner misschien net genoeg om meteen negen slagen te kunnen cashen.

Tot slot is het spelen in 4, los van eventuele problemen in troef, gedoemd te mislukken. Oost start met haar singelton ruiten en komt aan slag met troefaas. Een partner die 3 opent op rommel heeft vast en zeker een aankomer voor de ruitenaftroever en dan ben ik al bijna down.

Ik pas dus. West komt met ruiten en partner kijkt ontstemd. Hij neemt de slag in de dummy en speelt een kleine harten. Oost past de regels toe en V wint de slag. Vervolgens steekt hij over naar H en speelt V en lepelt daarna nog vier schoppen en een ruitenslag op. Precies negen!

Na afloop kijkt iedereen beteuterd naar het klaverenzitsel. Oost sputtert nog even dat ze echt niet hartenaas en klaveren had kunnen spelen. Het zou zeker in de vork zijn.

Mijn redenering klopte dus voor geen meter. Even denk ik nog dat 4 down is. Ruiten uit en na troefaas klaveren voor het aas en een ruitenaftroever. Met H nog buiten net vier slagen voor de verdediging. Maar ook die voorspelling is onjuist. Na de ruitenstart speel je eerst drie keer schoppen en bent van een klaverenverliezer af.

De laatste ronde treffen we twee bekenden. Op het eerste spel laat de leider ons alle hoeken van de zaal zien. Ze snijdt als het moet, en slaat het aas als de heer sec zit. We worden vermoord. Spel twee is erger:

Oost past, en de edelachtbare opent 1. West heeft geleerd dat je dertien punten moet hebben om te doubleren, maar wat nou de eigenlijke boodschap daarvan is, heeft ze gemist. Na het doublet heb ik meerdere mogelijkheden. Omdat ik vermoed dat het een deelscorespelletje is, lijkt me 2 de beste keus.

Je hebt wel maar twee troeven, maar de rest is prima. Gaan ze naar 3Rood dan geef je ze een stamp en hopelijk kan partner hetzelfde na 3. Oost doubleert mijn 2, dat belooft een vierkaart harten en het opperhoofd springt verrassend naar de manche.

Ik zie west aarzelen, maar dan kordaat het rode kaartje trekken. Iedereen plat en ik hoor een hmm, als ik de dummy neerleg. Geen hmm van dat is lekker, maar meer een van waar is die derde troef. De man is nooit content. Twee koningen in zijn lange kleuren. Wat wil je meer?

Hij wint de eerste slag en speelt zonder moment van aarzeling een kleine troef naar de heer. Een tweede hmm als oost de tien bijspeelt. Hierna gaat hij pas in de cross, maar het is al te laat. Aan het eind gaat er nog iets mis en zijn we twee gedoubleerde downslagen armer.

Ik schud mijn hoofd en vertel dat je het spel zo niet moet spelen. Het zitsel nodigt uit voor een cross-ruff en dan liggen er tien slagen klaar. Het behulpzame doublet van west leidt de weg.

Mijn maat blijft tegensputteren, zodat ik na afloop van de ronde de kaarten erbij pak. Harten voor het aas. Klaveren naar de heer en een harten getroefd. Dan klaverenaas, ruitenaas en een afgetroefde klaveren. Troeft west voor, dan troef je over.

Vervolgens troef je een ruiten in de hand en een volgende klaveren met de heer in de dummy. Je troeft een rooie in je hand en je hebt er negen. De vrije klaveren wordt getroefd door west en overgetroefd door oost. Maar het vervolg troef je laag en maakt altijd nog V.

Hij is nog altijd niet overtuigd, eigenwijs is er niks bij. Ik beloof het spel hier te beschrijven, zodat hij het nog eens kan bekijken. Heerlijk zo’n clubavond! 

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.