Onstein 3 wint MK-finale

Utrecht, 29 januari 2017. Bridgeclub ’t Onstein 3 (Peter IJsselmuiden & Geon Steenbakkers, Danny Molenaar & Tim Verbeek, Richard Ritmeijer & Magdaléna Tichá) heeft vanmiddag de finale van de Meesterklasse viertallen gewonnen en is daarmee landskampioen. Verliezend finalist was Het Witte Huis 1 (Sjoert Brink & Bas Drijver, Vincent Ramondt & Berry Westra). De wedstrijd over vijf zittingen was van begin tot eind ongemeen spannend; met één zitting te gaan stond Het Witte Huis nog 10 imps voor.

Uit de vierde zitting een swingspel bij uitstek:

Vijf van de zes paren van de open kernploeg (allen behalve Ricco van Prooijen & Louk Verhees) spelen tegenwoordig een zwakke of zeer zwakke 1SA-opening in bepaalde gunstige posities. Sjoert Brink & Bas Drijver gingen hierin voor en spannen de kroon met maar liefst vier verschillende 1SA-openingen:

• 9–12 eerste hand niet kwetsbaar tegen kwetsbaar;
• 9–14 derde hand niet kwetsbaar tegen kwetsbaar;
• 12–14 niet kwetsbaar overige posities;
• 15–17 kwetsbaar.

Op dit spel is 1SA dus 12–14. Zoals valt te zien kunnen NZ zelfs 7♣ maken (twee schoppen in noord weg op de hoge harten). Na afloop van het spel, dat één down gaat, merkt Bas Drijver dit op maar stelt Tim Verbeek dat dit resultaat ‘vast al wel goed voor NZ’ zal zijn. Hij krijgt gelijk: na een soortgelijk begin van het bieden met eveneens een zwakke SA (11–14) biedt Magdaléna Tichá 4♥ in plaats van 5♣. Aldus missen NZ hun 6‑6‑fit en komen zij niet verder dan 5♦ te doubleren, dat tot overmaat van ramp op de heer/boer-beslissing in schoppen wordt gemaakt voor 550 en 10 imps naar Het Witte Huis.

Op onderstaand spel, eveneens uit zitting vier, laten ‘Molenbeek’ zich wat in de luren leggen door een specialiteit van NZ, ‘Het Op Een Dronk Bieden Verfijnd’:

Het lichte kwetsbare 1♦-volgbod zal misschien niet ieders keus zijn, maar het voldoet aan het criterium ‘acht verliezers of beter’ voor een volgbod op eenhoogte en tegen elk contract wil zuid graag ruitenstart. Misschien had oost nog iets kunnen bieden, bijvoorbeeld 1SA (18–20), maar vooral de laatste pas van west doet passief aan; doublet (strafpas in ruiten) had er toch wel af gekund. En als je de hand toch niet gaat behandelen als een strafpas, dan kun je net zo goed op 1♦ meteen 1SA bieden; dan heb je tenminste je hand verteld. 1♠ gaat ongedoubleerd twee down voor 200, waar aan de andere tafel OW met hun 26 punten samen ‘gewoon’ 3SA bieden en met een overslag maken voor 630: 10 imps naar Het Witte Huis.

Bovengenoemde biedstijl werkt echter niet altijd zo goed als op dit laatste spel. Als ’t Onstein nog slechts 3 imps achter staat, doet het volgende spel de kansen keren als Brink weer lichtelijk lichtzinnig volgt:

Dit hopeloze contract gaat vier down voor 1100 tegen 690 en 9 imps. Plotseling staat ’t Onstein voor, om die voorsprong in de paar resterende spellen niet meer af te staan. De einduitslag bedraagt 133–118 imps.