Interbridge viertallen toernooi

Hoewel vroeger natuurlijk alles beter was, mogen we niet klagen. Je hoort vaak dat er geen leuke toernooien meer zijn, terwijl je in het verleden elk weekend wel ergens aan de bak kon. Nu is dat laatste niet helemaal waar en zeg zelf wil je wel elk weekend spelen? Wanneer moet je dan padellen?

Van het huidige aanbod is Dombo met Hemelvaart en het Interbridgetoernooi in deze periode favoriet. In Utrecht waren liefst 54 teams present en in de Denktank zitten ze met 30 viertallen al mudje vol.

In Arnhem spelen we ronde drie en volgen een tafel waar de drank en de impen in het rond vliegen. Aan tafel 1, toen nog wel, spelen Leo en de beestjes tegen Roefie:

Geon Steenbakkers opent de noordhand met 2, Muiderberg. Blijkbaar is het bezit van een vierkaart schoppen geen beletsel meer. Hans Eliëns informeert met 2SA naar de minor en als Steenbakkers meent een maximum met klaveren te hebben (3) zitten ze in twee rondjes in 6.

Als je beide handen bekijkt, is het duidelijk dat troefaas bij oost moet zitten. Je moet dan twee keer naar het stuk spelen en als de troeven niet 4-1 zitten kom je eraf met een troefverliezer. De verliezende schoppens kunnen weg op de hoge harten en ruitenaftroevers zijn de manier om van beneden naar boven te komen.

Eliëns troeft de ruitenstart en casht, niet per se nodig nog, twee hartens om de schoppen te parkeren en speelt troef. Oost duikt en zuid wint met een plaatje. Met ruiten terug naar noord voor een tweede keer en als A verschijnt en west bekent, slaakt Hans een zucht van verlichting. De laatste troef wordt even later opgehaald en de ruiten zijn vrij.

Niet iedereen bereikte 6. Er waren tal van ongelukken en velen hadden problemen de klaverenfit te ontdekken. Er werd wel slem gespeeld in alle troefkleuren, maar buiten klaveren waren de NZ-spelers niet succesvol.

Aan de andere tafel eindigden Luc Tijssen en Marcel Verhaegen ook in klaveren. Het rempedaal werd echter iets te laat ingetrapt en 7 gedubbeld min 1 kostte team Roefie 17 imps.

Daar moeten we iets aan doen, dacht Kevin Vreeswijk:

Roefie opent de oosthand met 2 (zwak) en Geon Steenbakkers begint maar eens met een doublet. Vreeswijk wachtte niet af tot de tegenstanders hun schoppenfit hadden gevonden, maar claimde die kleur met 2.

Wat is doublet en eventueel ook 3 gaat er door het hoofd van noord. Zonder afspraken lijkt alles gevaarlijk. Hans besluit een rondje te passen. Oost gooit meer olie op het vuur met 3. Kom nu nog maar eens in die kleur!

Steenbakkers gelooft alles wel en biedt zijn eigen kleur (4). Na de pas van west weet noord dat hij gepiepeld is, en kan hij wel 4 bieden, maar partner zal nooit vermoeden dat dat echt is.

Eliëns besluit tot 5, hetgeen Steenbakkers honoreerde met een 6 bod. Als je plan ooit rendement opleverde is het nu wel.  Vreeswijk wint de Postcode en staatsloterij op een dag.

Een beschaafd doublet beëindigt het bieden en na klaveren voor het aas en ruiten op, verliest de leider A en drie troeven voor een lekkere 800. Tijssen en Verhaegen remmen beter deze keer en spelen 4 met een uppie, zodat Roefie er 16 terugwint.

Dat de andere spellen iets rustiger waren betekent niet dat er geen omzet was. NZ maken 3SA met drie overslagen terwijl OW wel de downstart vonden (+13) en het spel erna bieden OW naar 6. Met een vaste klaverenverliezer en troefheer mis, schrijven NZ +12.

Tijssen en Verhaegen missen nog een manche en dat kost 7 imps. De andere twee spellen slaan uit en team Leo wint met 49-16 en blijft vooraan.

Dat duurde niet lang overigens. Gerard Versluis met Ruud von Seida en Dennis Stuurman met Rens Philipsen winnen in ronde vier met 18-0 van Leo en cruisen naar de toernooioverwinning. 

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.