“We hebben al geluk als we geen pech hebben”.

Sommige mensen hebben vaker geluk dan anderen en met pech is dat niet anders. Huub van der Wouden, die lange tijd samenspeelde met de vorige maand al weer tien jaar geleden overleden Chris ten Kate, wist dat wel erg grappig te omschrijven: “Wij hebben zo vaak pech, dat we al geluk hebben als we geen pech hebben”.

Chris (l) en Huub in hun jonge jaren

OW (Rob van den Bergh en Emily Westerbeek) boden de pannen van het dak tijdens de MK Viertallen en kwamen in 7 terecht, een alleszins acceptabel contract als de klaveren bij NZ 4-3 zitten of als oost 10 sec heeft. In dat geval hoef je alleen maar onderweg een keer een harten te troeven en heb je dertien slagen. Zitten de harten erg slecht dan heb je de schoppensnit nog in reserve, of iemand heeft VB sec of er is een exotische dwang mogelijk. De klaveren zaten helaas 5-2, dat was pech en de hartens zaten gewoon 4-2. Een zielige één down, terwijl het minder ambitieuze 6SA natuurlijk dicht is als de hartens niet te slecht zitten (nadat je drie keer klaveren gespeeld hebt). Dennis Kruis en ik hadden op dit spel ook pech: onze tegenstanders kwamen niet hoger dan 3SA (!) en toch kostte het spel een stapeltje impen.

Heb jij ook altijd pech en anderen niet? Dan moet je echt het artikel van Psychologie Magazine eens lezen. Een tipje van de sluier:

…Hoe vaak overkomt het je dat je in een restaurant veel tijd uittrekt om een gerecht te kiezen, maar daarna toch jaloers naar het bord van je ­tafelgenoot staart? Vaak? Dan sta je beslist ook geregeld bij een kassa waar de kassarol toevallig op is. En is het ­gazon van je buren vast ook mooier dan dat van jou.

Troost je: je bent niet de enige die hier last van heeft. Veel mensen menen dat het gras bij de buren groener is. Niet zo vreemd, schrijft de Amerikaanse auteur Jack Uldrich op zijn blog, want het ís ook zo.

Dat wil zeggen: vanuit jouw perspectief. ‘Sta je op een grasveld, dan is het makkelijk de kale plekken te zien; gewoon even naar beneden kijken. Van een afstand daarentegen zie je alleen de groene graspunten – die de grasloze plekken bedekken…’