Ethiek bij bridge

Ken je die mensen die een snelle Multi openen en dan altijd een zwakke variant hebben? Hoogstwaarschijnlijk hebben ze geen idee dat dit een onethische manier van bieden is. Zo maakte een tegenstander ooit bezwaar toen ik in de eerste hand vlotjes 2 opende. “Want mijn partner kon nu probleemloos met 3 een converteerbare preempt geven”, luidde zijn oordeel. Ik had echter de volgende hand:
AHB104 AVB AB10 H65. Ik had gewoon mijn punten vlot geteld om juist niet langzamer te openen dan met een zwakke hand. Drie mensen aan tafel dachten dat ik zwak was. Tot zover de inleiding. Het bijzondere verhaal hieronder is ingezonden door Floris Vlaanderen.

Table presence?

In de A-lijn van uw club raapt u een zwakke hand op met een 4-kaart ruiten. Uw partner opent de bieding met 2: zwak met ruiten of iets sterks. Met uw 4-kaart steun zet u natuurlijk meteen maximale druk en biedt 3. De tegenpartij biedt hierna nog de manche, maar missen het koude slem.

Een spel later. U heeft vrijwel dezelfde hand, en wederom opent maat 2. Ondanks de gelijkenis zegt uw intuïtie nu iets anders. U besluit tot 2, en uw maat blijkt de sterke variant te hebben. Jullie bieden het koude slem uit. Na afloop ziet u dat het slem een stuk moeilijker zou zijn bereikt als u 3 zou hebben geantwoord. Uw partner ziet dat ook, en complimenteert u met uw ‘table presence’.

U bent best een beetje trots en probeert na te gaan wat nou maakte dat u in beide situaties anders bood. Voelde u bij de tegenpartij de opwinding van het hebben van goede kaarten op spel 1? Of juist hun desinteresse in hun slechte handen op spel2? Was er toch een minimaal verschil tussen uw eigen kaarten? Of… was het misschien toch allemaal wat minder fraai? Was het uw partners’ hand die u ‘voelde’? Had u zijn opwinding opgemerkt toen hij de sterke hand had? Of bemerkte u juist zijn desinteresse bij zijn saaie zwakke in ?

Veel bridgers ‘bewapenen’ hun sterke 2-openingen met een zwakke variant. Dat is een slimme afspraak. De tegenpartij zal uitgaan van de zwakke betekenis, waardoor ze minder vaak storend tussenbieden als u eens sterk bent. Een nadeel is dat ook partner uit zal gaan van de zwakke variant. Daardoor kan hij onterecht ‘mee-preempten’. Vraag aan spelers hoe zij tegen dit nadeel aankijken en u zult vaak horen dat dit “in de praktijk wel meevalt”, of iets van die strekking. En dat is eigenlijk een probleem, vind ik.

Iedereen weet dat je geen gebruik mag maken van partners onbedoelde lichaamstaal. En iedereen probeert ook zo ethisch mogelijk te spelen. Echter ken je je partner vaak letterlijk langer dan vandaag: al snel enkele jaren. Ik denk dat veel mensen onderschatten hoe vaak zij onbewust beïnvloed worden door de lichaamstaal van hun partner. We proberen dit allemaal te minimaliseren, maar die uitdaging, zeker zonder schermen, is groot. Te groot?

Zelf heb ik wel eens de volgende verdediging bedacht tegen een “zwak-in-X-of-sterk” opening. Een volgbod op 2-niveau is echt en constructief als de openaar zwak is, maar juist kort en zwak als de openaar sterk is. En dat leggen we dan desgevraagd ook precies zo uit. Hoe ik weet of openaar sterk of zwak is? Table presence, natuurlijk! Ik vrees dat ik deze verdediging met bijzondere accuratesse zou kunnen toepassen, terwijl mijn ‘normale’ table presence waardeloos is (ik vind nooit een vrouw als ik die twee kanten op kan snijden). Misschien zou ik het dus eens moeten proberen. Al was het maar om mijn tegenstanders te helpen om zowel de sterke als de zwakke variant met dezelfde lichaamshouding te openen. Toch voelt een dergelijke afspraak niet ‘in de geest’ van het spel. 

Is er dan een andere oplossing? Ik ben bang dat een “zwak-in-X-of-sterk” opening ethisch onspeelbaar is zonder schermen. Je zal bewust of onbewust toch kunnen aanvoelen welke variant maat heeft. Je kent hem gewoon te goed. Je hebt waarschijnlijk al honderden uren samen gekaart! Van mij zouden bij wedstrijdbrigde zonder schermen “zwak-in-X-of-sterk” openingen daarom verboden mogen worden. Ik ben alleen nog nooit iemand tegengekomen die het daarmee eens is, dus waarschijnlijk bent u dat ook niet. Doet u mij dan toch één pleziertje: gebruik de volgende keer dat u een zwakke 2 in ruiten heeft het volgende stappenplan:

1. Weersta de reflex om meteen het 2-kaartje te pakken.
2. Ga wat dieper in uw stoel zitten.
3. Laat u uw ogen nog driemaal van links naar rechts door uw kaarten glijden.
4. Adem eenmaal diep in door de neus.
5. Pak nú het 2-kaartje en leg dit rustig en netjes (zonder ‘plofje’!) voor u neer.
6. Adem nu pas weer uit.

Komt dit stappenplan u bekend voor? Dat kan kloppen: uw maat doet namelijk precies dit als hij een sterke hand met 2 opent! En zal ik u een geheimpje verklappen? U doet dat ook zo. Ja, echt waar .

Floris Vlaanderen