Geen vrouwen meer
Na ruim vijf jaar stop ik als coach van de vrouwenkernploeg. Het is mooi geweest zo. Het ontbreekt de meeste spelers van de selectie aan tijd. De zorg voor kinderen, partner en werk snoept veel uren op. Daarnaast hebben ze nog zeven andere hobby’s en dan is het lastig plannen en maakt mijn werk minder leuk.
Vanaf Wuhan tot Buenos Aires ging de reis en ik kijk met plezier en genoegen terug op de laatste jaren. Een aantal momenten staat me nog helder voor de geest. Het eerste spel komt uit de achtste finale in Staatsburg. Het was, net als alle andere jaren trouwens, flink puzzelen om een team bij elkaar te krijgen en de verwachtingen waren niet hoog.
Toen we toch de knock-out fase haalden, was de doelstelling gehaald, maar het leek nog mooier te worden. We speelden tegen een internationaal team met louter toppers en stonden na twee van de vier setjes flink achter. De derde set was memorabel.
Ik zit te kijken bij Anouk Casparie en Fleur Beekman. Ze slopen Bertheau-Baroni. Bij het begin van het volgende spel was ik nog jong, maar na afloop een grijsaard:
O/NZ
W
N
O
Z
10 7 5
A 10 9 6 5
H 4
B 10 4
A 6 4 3
H V 4
3
A 9 7 6 3
8
B 8 7 2
B 6 2
H V 8 5 2
H V B 9 2
3
A V 10 9 8 7 5
–
Anouk opent in de tweede hand met 1 en Baroni volgt 1. Fleur doubleert negatief en Bertheau vertelt met 3 dat ze steun heeft en een klaverenkleur. Anouk begint maar eens met 3 en na 4 van west doubleert noord nog een keer.
Het duurt even voor zuid haar derde bod doet. Na een hoop overleg hakt ze de knoop door en biedt 6. Ik knik merkbaar.
West begint met A en speelt klaveren in voor het aas van noord. Het duurt opnieuw even voor de leider verdergaat. Ze speelt een troefje naar de hand. Dan kan nog denk ik. Maar gelukkig gaat ze verder met A en een tweede ruiten. Nu H verschijnt, rechten we beiden de rug, want twaalf slagen zijn binnen.
Het is natuurlijk een spel van niks, maar de spanning was groot. Anouk deed het prima door naar 6 te springen en nog beter door kalm te blijven en twaalf slagen weg te tikken.
Aan de andere kant volgde Esther Visser met 2 na de 1 opening en hupste Malene naar de manche na het negatieve doublet. De openaar wist toen weinig anders dan 4. Het was het derde spel van de wedstrijd en we leiden met 23-1. Er kwam nog het een en ander bij hetgeen resulteerde in 57-3 na 14 spellen. We staan plots voor. Helaas kwam er nog een vierde set. Daarvan ben ik alles vergeten.
In Argentinië spelen we met opnieuw met een jong team. Anouk en Fleur zijn van de partij, maar Esther is een combinatie aangegaan met Lennie van den Heuvel. Het team wordt gecomplementeerd door Malou Sprinkhuizen en Eva Poppe. Ik kijk bij en steun Esther en Lennie. Ze spelen goed.
Z/-
W
N
O
Z
9 8 4
V 9
H 9 3
H V 10 4 2
6 3
H 7 5
V 5 4 2
B 9 8 6
V 7 5 2
A 4
B 10 8 6
A 7 5
A H B 10
B 10 8 6 3 2
A 7
3
Na 1 van zuid volgt Ovelius met 2 en steunt Lennie haar partner met 2. Hetzelfde doet oost (3). Ik hamer altijd op meer pit in het bieden en beschuldig de vrouwen regelmatig van oma-bieden. Esther logenstraft die woorden, ze jumpt meteen naar 4.
Ook aan de andere kant bereiken de Zweden 4. Esther krijgt klaveren uit en troefswitch in slag twee. Ze dekt V met de heer en oost neemt met het aas. In slag drie volgt een tweede rondje troef en nadat iedereen bekent, zijn de troeven eruit.
Ik gluur mee met Esther. Ze kan de troefsnit nemen in schoppen en als V in west zit tien slagen claimen. Zit V aan de andere kant dan moet die in drieën zitten. Je hebt maar een troef. Of je steekt over naar 7 en snijdt een keer in schoppen.
Gelukkig kijkt Esther een stukje verder. Ze begint met A en ruiten. De schoppenoptie blijft open, maar nu west H neemt, heb je een parkeerplek voor een van de verliezende schoppen en de ander troef je in de dummy. +420 Zonder zorgen.
De andere tafel kiest een van mijn plannen, zodat we er 10 winnen. Uiteindelijk verliezen we fors van de Zweden. In de achtste finale treffen we ze weer en zijn opnieuw zonder kansen.
Komende zomer zijn er twee kampioenschappen. De Venice cup in Herning en een open kampioenschap in Poznan. In Polen ben ik er waarschijnlijk wel bij, maar dan bij de oude mannen als de edelachtbare tenminste niet te veel boeven moet opsluiten.
Naschrift redactie:
Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.