Tweede Europese Winter Transnational Championships (Praag, Tsjechië)

(met dank aan Marc van Beijsterveldt)

Tijdens de Europese Transnational Championships in Praag hadden de wedstrijdleiders het op onderstaand spel behoorlijk druk. Je zit in de derde hand met 2 H B 10 6 5 2 9 6 3 V 7 5. Er wordt voor je twee keer gepast, dus je kan kiezen tussen een multi 2, 2/3 of (als je de succesverhalen over een 4-opening al eens gelezen hebt) ook met 4 openen. Of misschien toch een sterke 1SA openen en daarna `vluchten´ naar 2? We doen een rondje langs het veld.

NZ zijn twee Poolse topspeelsters maar spelen voor het eerst samen. Nog niet alles is afgesproken, zuid wist niet wat ze moest bieden na het doublet op 5, dat om troefvrouw vroeg. Na twee minuten denken besloot ze 5 te bieden, door haar partner geïnterpreteerd als: “ik heb niet troefvrouw”. Pas enkele spellen later riepen OW de arbiter vanwege het 6-bod, maar noord verklaarde dat ze 6 had geboden zónder troefvrouw, want anders zou 7 het eindcontract zijn geweest. Dat klinkt aannemelijk, maar belangrijker: OW waren veel te laat met het roepen van de arbiter. Als je vindt dat een tegenstander zo lang gedacht heeft dat dat diens partner geholpen zou kunnen hebben, dien je vanaf de ándere kant van het scherm de arbiter te roepen (want aan dezelfde kant heb je immers gezien dat er gedacht is) en eigenlijk ook altijd voordat het scherm geopend wordt. Het tafelresultaat blijft dus staan.

Geloof het of niet, maar op ditzelfde spel kwam onderstaande, bijzondere biedverloop voor:

Na het spelen riep noord toch maar even de WL na de psych van west. Psychen van conventionele openingsbiedingen is verboden, maar dat is hier niet van toepassing. Oost steunde nog netjes even, maar het was hem kennelijk wel duidelijk wat er aan de hand was zodat hij besloot met ruiten te starten. De leider nam de snit op klaverenvrouw en maakte alle slagen.

Weer aan een andere tafel. De 2-opening kon alleen maar zwak in harten of schoppen zijn en oost nam daarom (?) een verantwoord gokje door op 2 te passen. Toen noord wat al te luid vroeg of 2 uitgepast kon worden, was oost daar niet zo blij mee en hij riep de arbiter. Die liet het bieden doorgaan en zuid besloot open te houden; het argument was dat ze nooit zo’n contract lieten spelen en bovendien dat noord met diverse handen na een 2-opening eerst moesten passen. Noord liet er geen gras over groeien en bood maar meteen kleinslem, dat is op zijn minst redelijk in de buurt als partner open kan houden.

Maar daarmee is het verhaal natuurlijk niet afgelopen. Al het gedoe gaf zuid ongeoorloofde informatie en dat was toch reden een nader onderzoekje te doen. Vrijwel geen enkele speler die dit biedverloop kreeg voorgeschoteld hield het bieden open zodat 2 door west het eindcontract werd. Dat ging wel een paar down, maar dat is niet zo erg als je nevenpaar aan de andere tafel wél netjes 6 biedt en maakt.

Dan deze, ook bijzonder. Waar het bij de EBL en WBF sinds 1 januari j.l. niet meer is toegestaan je verdediging tegen multi-2 te raadplegen, komt het ook voor dat het paar dat 2 opende de weg kwijt is. Hier waren oost en west het oneens over de betekenis van oosts pas na de eerste dubbel. Volgens oost toont het ruiten, volgens west betekent het dat hij zijn kleur moet bieden, en dat vertelde hij ook aan zuid. Zuid dacht dus een cuebod in de tegenstander zijn kleur te doen (vragend om een stop), maar dat werd door noord weer niet begrepen en hij bood 5. Dat kun je maken, maar na de start van H ging het helaas voor NZ een down. NZ zijn benadeeld; bij goede uitleg hebben ze een cuebid beschikbaar in een kleur die aan beide kanten bekend is. Ze zullen er dan hoogstwaarschijnlijk wel uitkomen en daarom is de arbitrale score hier ook 6 contract.

Aan vier tafels werd 7 geboden, maar slechts aan één tafel werd het ook gemaakt, door de voor Zwitserland uitkomende Sjoert Brink en Bas Drijver.

Bas Drijver