Onstein wint weer Champions’ Cup

Eilat (Israël), 10 november 2018. Het Nederlandse team ‘’t Onstein 1’ heeft in Eilat, Israël de 17^e European Champions’ Cup gewonnen. Het team bestond uit Bob Drijver & Bart Nab, Bauke Muller & Simon de Wijs en Ricco van Prooijen & Louk Verhees. Reeds in de kwalificerende round‑robin betoonden zij zich oppermachtig met gemiddeld 12,62 winstpunten per wedstrijd. Vervolgens versloegen zij in de halve finale het Noorse team ‘Sunndalsøra’ met 77–29 imps en in de finale het Poolse ‘Connector’ met 73–41 imps.

Zo goed als dit team het deed, zo tegenvallend was het optreden van het andere Nederlandse team ‘’t Onstein 2’, dat niet verder kwam dan een laatste plaats in de round‑robin met gemiddeld 6,61 winstpunten. We moeten hierbij wel bedenken dat er in deze kwalificatie slechts 110 spellen te spelen waren, iets meer dan één centraal weekend bij ons.

De butler van Eilat

Gisteren heeft de organisatie ook de butlerscores gepubliceerd van de paren spelend in de kwalificerende round‑robin. Deze butlerscores zijn gemiddelde aantallen imps per door elk paar gespeeld spel. Ook hierbij moeten we ons het geringe aantal spellen realiseren (ter vergelijking: op het Europees kampioenschap 2018 waren het er 512). En daarvan heeft Nederlands best scorende paar, Bob Drijver & Bart Nab, er slechts zestig gespeeld, het minste van alle Nederlandse paren. Niettemin mag hun butlerscore van +1,97 imps per spel indrukwekkend heten.

Agressief

Hoe Drijver-Nab daaraan komen? Zie als voorbeeld van hun stijl dit spel uit de finale.

Drijver zijn doublet op 3♠ mag agressief heten, want voor 3♣ heeft hij slechts ietsje overwaarde. 4♥ moet down, ook met dichte kaarten: ♠A uit en wegens de singleton op tafel geeft zuid Lavinthal voor ruiten aan en rapen ze de eerste vier slagen op. In plaats daarvan trapt zuid erin en ‘redt’ met 4♠. Dat gaat na ♣K uit gedoubleerd twee down als OW de eerste vijf slagen oprapen. Aan de andere tafel komen de Polen in een eveneens agressieve 5♣ voor twee down na weer die eerste vier slagen. Dat is 9 imps voor Nederland. Zo zie je maar: niet alle agressie is goede agressie; het verschil zit hem uiteindelijk in het resultaat.