’t Onstein 2 landskampioen viertallen

Utrecht, 15 mei 2022. Het tweede team van bridgeclub ’t Onstein heeft de finale van de Meesterklasse viertallen gewonnen. Het team bestond uit Berend van den Bos & Joris van Lankveld en Danny Molenaar & Tim Verbeek. Zij wonnen met 128–96 imps de finale van clubgenoot ’t Onstein 3 met de jonge spelers Veri Kiljan & Luc Tijssen en Guy Mendes de Leon & Thibo Sprinkhuizen.

’t Onstein 3 had zaterdag verrassend zijn halve finale gewonnen van ’t Onstein 1 met Bob Drijver & Bart Nab, Bauke Muller & Simon de Wijs en Ricco van Prooijen & Louk Verhees. In de andere halve finale had ’t Onstein 2 niet te veel moeite met het team van Theseus. Daarin speelden Niek Brink & Peter Keller, Steven de Donder & Steve de Roos en Erik Klepke & Stan Schreuder.

Een spectaculair spel uit de tweede zitting van de finale (Z/OW):

In de top is het populair een zwakke 1SA-opening te spelen in gunstige posities (hoeveel ‘gunstige posities’ ze onderscheiden verschilt). De 1SA hierboven is een ‘mini‑SA’ van 10–13 punten, min of meer verdeeld. 2♦ van oost is Multi‑Landy voor één lange hoge kleur, 2♥ is pas-of-corrigeer voor die lange kleur, 2SA toont de lage kleuren. Oost probeert nog een (negatief) doublet, maar west is niet te porren. Zuid biedt nog 3♦ en dat wordt precies gemaakt. Andere kamer:

Ook hier is de 1SA-opening 10–13. Noord probeert het meteen moeilijk te maken met 3♦, om te spelen met lengte (meestal zeskaart+), maar oost laat zich er niet uit drukken met zijn sterke zeskaart. We zullen nooit weten wat er zou zijn gebeurd als zuid hierop had gepast; wellicht zou 3♥ dan zijn uitgepast. Zuid biedt echter nog een rondje mee met 4♦, waarop oost in de uitpas nog eens (jeugdig scherp) negatief doubleert. West komt nu tot leven met 4♠ en noord ook met een strafdoublet. Adepten van zwakke sansen hebben namelijk ontdekt dat als na een zwakke 1SA de tegenpartij een manche biedt op kennelijk weinig honneurkracht, ze vaak ‘overboord’ zijn en een strafdoublet lucratief kan zijn.

Het spelen is nog even spannend. Noord start ♦10 (nul of twee erboven), genomen met het aas. ♥AK, ruiten op tafel weg. Nu ♠7 voor de heer van zuid. Die grijpt zijn enige downkans: harten. Oost doet het echter goed door te troeven met de vrouw, troef na te spelen en te claimen: contract en 14 imps voor ’t Onstein 3. Merk op dat noords strafdoublet slechts 2 imps kost.

Nog een zwakke SA-avontuur (W/OW):

1SA is weer 10–13. Doublet (zonder uitleg) wordt vaak gespeeld als direct achter de 1SA vanaf een punt of 15. 3♠ is om te spelen met een lange kleur, preëmptief maar niet per se echt zwak. West doubleert negatief, oost biedt 3SA en zuid doubleert. Ditmaal is de manche werkelijk té scherp en gaat 3SA een down of drie. West redoubleert echter. Dit wordt in de top vrij algemeen gespeeld als twijfel (niet te verwarren met S.O.S.): het laat partner de keus erop te passen of eruit te lopen. Oost kiest wijselijk het laatste. Aan de andere tafel is de eerste biedronde identiek na eveneens een 10–13 SA, maar wordt 3♠ uitgepast en plus twee gemaakt voor 3 imps winst.

Met vooral dapper, geïnspireerd bieden wist het jeugdige ’t Onstein 3 de finale tot het eind toe spannend te houden, maar uiteindelijk werd ’t Onstein 2 overtuigend en verdiend landskampioen viertallen.

Uit de Meesterklasse degraderen de teams Hok 1 en Vallon Bridge 1. Naar de Meesterklasse promoveren uit de Eerste Divisie de teams Het Witte Huis 2, De Lombard 1 en Star 1.