Elementair
“Ga eens vaker kijken bij topwedstrijden. Je verruimt je blikveld en allicht steek je er wat van op.” Aldus een bridgevriend die het goed met mij voorheeft. Dat het aanbod op internet schier onuitputtelijk is, helpt natuurlijk. Zo trof ik op de website van Lovebridge, een soort sophisticated BBO, uitgebreide verslaggeving aan van de Amerikaanse selectiewedstrijden voor de Bermuda Bowl van 2023 in Marokko. Ik werd onmiddellijk gezogen naar de finale tussen de teams van Nick Nickell en Warren Spector, een wedstrijd over 120 spellen. Ik verkneukelde mij, want dit was crème de la crème; oordeel zelf:
Op een van de eerste spellen zit je zuid met:
9 2 3 2 9 8 6 4 3 A H 5 3
1 = 16+
1SA = 8-10
2 = echt, vijfkaart of langer
Je partner start 4 (1/3/5). De dummy gaat open:
Je neemt H, denkt twee seconden na en speelt ruiten terug, getroefd door je partner. Klaveren naar je aas en weer ruiten bezegelt het lot van dit contract. Elementair, want partners hand kan je uittekenen: vijf schoppens, vijf klavers (het viertje duidt sterk op een vijfkaart), drie troeven, en dus een renonce ruiten. Een doubleton troef was minder waarschijnlijk, want dan zou partner wel met zijn singleton ruiten zijn gestart. Een kind doet de was. Zo lag het:
Verbijsterd constateerde ik dat zowel in de open als in de gesloten kamer beide zuidspelers (Kevin Bathurst en Steve Weinstein) eerst waren begonnen met het incasseren van A en heer, waarna het spel was gemaakt. Teleurgesteld liet ik de rest van de finale aan mij voorbijgaan.
Voor volgend jaar in Marrakech voorspel ik u een walk in the park voor Nederland, op korte afstand gevolgd door Zwitserland.
Dit is wel een erg voorbarige conclusie van Wyck. Ik voorspel een medaille voor de Spector sterren volgend jaar op de Bermuda Bowl.