Alle Nederlanders in halve finales

Wuhan, Hubei (China), 24 september 2019. Alle drie Nederlandse teams hebben hun kwartfinale gewonnen op de wereldkampioenschappen voor landenteams in China. Het spannendst was het nog voor het open team: dat stond tegen Zweden na vijf van zes zittingen slechts 172–153 imps voor. In de laatste zestien spellen echter hield Nederland het kurkdroog met 35–20 om uiteindelijk te winnen met 207–173. Morgen beginnen de tweedaagse halve finales. Nederland komt dan uit tegen Noorwegen, dat vandaag won van Italië, terwijl dat toch aantrad in een sterk ogende bezetting. De andere halve finale gaat tussen USA 1 en Polen.

Voor de vrouwen was hun wedstrijd gisteren en vandaag tegen Noorwegen nooit echt spannend nadat Nederland de eerste zitting al 73–3 imps had gescoord. De kwartfinale eindigde uiteindelijk in 238–161. Morgen in de halve finale komt Nederland uit tegen China, dat met 192–114 dik won van Japan. Bij die stand na de vijfde zitting gaf Japan op. De andere halve finale gaat tussen Zweden en Engeland.

De senioren zullen velen hebben verbaasd: tegen het sterk uitziende USA 2 met sterren als Berkowitz, Rosenberg en Sontag namen zij van meet af aan de leiding en stonden die nooit meer af: 210–182. Morgen komt het Nederlandse team uit tegen Engeland, dat met 168–164 won van China. De andere halve finale gaat tussen Denemarken en India.

Hete brij

In alle drie de wedstrijden van Nederlandse teams draaiden op het volgende spel NZ zonder tussenbieden van OW om de hete brij heen:

In de seniorenwedstrijd eindigde USA in NZ in 4♣, precies gemaakt. Van der Hoek-Hofland echter wisten in 4♥ terecht te komen, dat door het troefzitsel ook precies gemaakt werd: Nederland +7 imps.

Bij de vrouwen is de inzet hoger. De Noorse NZ gaan naar 5♣, te spelen door zuid. Simons komt uit met ♠Q en Pasman neemt over; ze wil onder geen voorwaarde een premature ruitenswitch. Ze raapt twee schoppenslagen op – Simons geeft op de tweede met ♠8 kleurpreferentie – en gaat door met harten. Als Vist de ruitensnit neemt, is zij een down. Bruijnsteen-Dekkers kiezen ook voor 4♥ en maken dat: 10 imps voor Nederland.

Open zitten beide NZ-paren in 5♣. Beide westspelers komen uit met ♠Q, maar nu verschillen de wegen. Drijver laat de eerste schoppen houden, neemt de tweede en speelt harten na. Kennelijk inspireert dit Ola Rimstedt tot het idee dat oost een ruitenswitch heeft gesuggereerd. Hij neemt ♥K, speelt ruiten naar het aas, ruiten getroefd, twee keer troef getrokken en ♦Q voor het hok. Drijver dekt niet maar noord gooit de verliezende harten in zuid weg: 5♣ contract.

Aan de andere kant neemt De Wijs, na ♠AK en harten na, de ruitensnit en gaat een down. Zweden, dat in deze vijfde zitting een geweldige tussensprint had, +10 imps.

Is uw systeem goed berekend op een zeven-zes?

De 7600-verdeling komt eens per 17.971 handen voor (oftewel eens per 4493 spellen in een van de vier handen). Dat is tweemaal zo vaak als 28 of meer punten. Niet echt vaak dus, maar misschien toch vaker dan menigeen zal denken (zie ook ons artikel van 18 maart). Op dit spel uit de laatste zitting van de kwartfinale open Nederland-Zweden was het raak:

Van het verdere Zweedse bieden is geen uitleg voorhanden, maar het leidde wel vlot tot het kansrijke grootslem, dat even vlot werd gemaakt.

Aan slechts twee van acht tafels in de open categorie werd grootslem gemist en helaas was daar Nederland bij (het andere land was Noorwegen). Fitjumps zijn een mooie conventie en populair onder experts, maar wel berucht misverstandgevoelig: is een nieuwe kleur nou een fitjump of gewoon een lange kleur zonder steun? Muller-De Wijs weten het uiteraard wel, maar waarom De Wijs zonder enig verder onderzoek naar zes springt, en wat daarvoor zijn alternatieven zouden zijn geweest, is niet duidelijk. Of trouwens de Zweden dertien slagen konden tellen dan wel een gokje namen, is ook onduidelijk. Het kostte Nederland 11 imps.

Bij de vrouwen bereikten Bruijnsteen-Dekkers wel 7♥, de Noorsen Fuglestad-Harding 6♥. Bij de senioren boden en maakten beide NZ‑paren 7♥.