Biedwedstrijd (IMP 2, 2021)

Polen vs HOK

Door Carel Berendregt

In de vorige aflevering schreven de Nijmegenaren Jan-Willem Boiten en Simon ter Elst met grote overmacht de finale van 2020 op hun naam. Zij wisten zelfs Nederlands beste paar, Bauke Muller en Simon de Wijs, één puntje voor te blijven. De twee kistjes topwijnen van Vin Munnen hebben zij dan ook dik verdiend.

Dat betekent dat IMP’s biedwedstrijd een nieuwe cyclus ingaat. We openen het seizoen met één van Nederlands meest gerenommeerde verenigingen, het Amsterdamse HOK. De club werd vernoemd naar het bekende schaakcafé De Oude Schouwburg , bijgenaamd Het Hok, destijds gevestigd aan het Leidseplein. Toen de club zich wilde aanmelden bij de Nederlandse Bridge Bond, werd de naam HOK niet geaccepteerd: het moest H.O.K. worden. Later werd bedacht waar die letters voor konden staan en zo werd de officiële naam “Het Olijke Kaartertje”. De club had bij de start ongeveer tien leden. Dat aantal is in de loop der jaren uitgegroeid tot ruim boven de 200. Het eerste team van HOK is in het seizoen 2019/2020 gepromoveerd naar de Meesterklasse, HOK2 en HOK3 spelen in de Eerste Divisie en HOK4 en HOK5 in de Tweede Divisie. Daarnaast doet er nog een aantal HOK-teams mee in de districtsklassen.

Trouwe lezers weten dat we in het verleden meerdere keren een vader en zoon combinatie als toppaar in onze biedwedstrijd hebben gehad. In 2010 waren dat vader Michel Bessis en zoon Thomas en in 2015 waren vader Morten Bilde en zoon Dennis bij ons te gast. In het kader van de voortschrijdende emancipatie leek het daarom tijd om voor de verandering een moeder en dochter combinatie voor het voetlicht te brengen. We zijn daarom verheugd dat we in deze aflevering het Poolse vrouwentoppaar Cathy Baldysz en haar dochter Sophia mogen verwelkomen.

Cathy en Sophia Baldysz

Cathy Baldysz is oorspronkelijk afkomstig uit de Verenigde Staten. Ze behaalde daar een graad aan de universiteit van Michigan. Maar bridgen hoorde er altijd bij en tijdens een groot toernooi ontmoette ze haar man Marek, met wie ze dochter Sophia kreeg. Al op haar achtste deed Sophia voor het eerst mee aan een toernooitje maar vanaf haar zestiende begon ze echt interesse in het spel te krijgen. Omdat ze steeds vaker met haar moeder speelde, ging het toen snel. In 2017 won ze zilver met het Poolse meisjesteam en slechts één jaar later won zij met haar moeder goud met het Poolse vrouwenteam in Oostende tijdens het EK. In 2019 was er zilver tijdens de Transnationals in Istanbul en in datzelfde jaar goud met het meisjesteam.

Moeder Cathy timmert al wat langer aan de weg. Zij maakt vanaf 2010 deel uit van het Poolse vrouwenteam waarmee ze in 2012 brons won tijdens de World Bridge Games in Lille. Drie jaar later was er zilver tijdens de mixed teams in Tromsö en in 2016 opnieuw brons voor de Poolse vrouwen in Budapest. Sinds 2017 zijn moeder en dochter Baldysz vaste keus in het Poolse vrouwenteam.

De vrouwen spelen een vrij natuurlijk systeem, geënt op de Poolse klaver. 1 is vaak natuurlijk maar bevat ook veel sterke handen. De 1-opening is 11-20, meestal een vijfkaart maar soms een 4-4-4-1. Ze spelen vijkaarten hoog (11-18) en de 1SA-opening is 15-17. 2 is precisie-achtig, 6+ óf 5 en 4/ en 11-14 punten. Verder is 2 Multi en heeft hun systeem ook een Nederlands trekje want 2/ is Muiderberg! De 2SA-opening ten slotte is zwak met ten minste 5-5 in de minors.

De internationals nemen het op tegen drie HOK-paren. Het eerste Amsterdamse paar dat ik aan u voor mag stellen, bestaat uit Gert-Jan Ros en John Lesmeister.

Gert-Jan Ros en John Lesmeister

Dit paar speelt al heel lang samen voor HOK1. De laatste jaren acteerden zij in de Meesterklasse: “Weliswaar met wat hiccups”, aldus Ros, “maar we zijn vorig seizoen 2019/20 weer naar de Meesterklasse gepromoveerd”. In 2020/21 lag door corona de competitie stil maar bij de on-line Alt/OCBL-toernooien, waar regelmatig de wereldtop aan meedoet, stonden zij ook hun mannetje. Zo behaalden zij in twee van deze evenementen de kwartfinale, onder meer met hun teamgenoten Kees Bakker en Pim Coppens. Daarnaast is Ros sinds vorig jaar captain van Team Oranje.

Zij spelen een natuurlijk systeem met vijfkaarten hoog en twee-over-een mancheforcing. De 1-opening toont ten minste een vierkaart wat betekent dat 1 soms op een doubleton wordt geopend. 1SA is 15-17 en de 2-opening bevat, naast enkele sterke varianten, een zwakke twee in ruiten. 2 is Multi maar bevat ook een paar sterke varianten. Verder spelen ze Muiderberg en een klassieke 2SA-opening, 20-21. Ze nemen het op tegen:

Martine Verbeek en Flip Boer

Verbeek en Boer zijn naast elkaars bridge- ook elkaars levenspartners. Zij maken deel uit van HOK3 dat vorig seizoen in de eerste divisie op de vijfde plaats eindigde. Boer beleefde zijn ‘finest hour’ in 2004 toen hij samen met Edwin de Ruiter de Meesterklasse paren won. Verbeek maakt al enkele decennia deel uit van het Nederlandse vrouwenteam, vaak gekoppeld aan Wietske van Zwol. Haar eerste grote succes kwam in 1998 met de winst in het toenmalige EEG toernooi. Er zouden nog vele successen volgen. Haar grootste succes vond plaats in 2000 toen zij op Bermuda de Venice Cup in de wacht sleepte. In 2009 was er in Sanremo zilver bij de vrouwenteams en goud bij de paren. Met Huub Bertens won zij in 2013 het EK mixed teams in Oostende. Daarnaast was zij coach van het meisjesteam, waarmee zij in het Riccione het EK jeugdteams won.

Verbeek en Boer spelen een natuurlijk systeem met vijfkaarten hoog. De 1 – opening is een vijfkaart of een 4-4-4-1. 1 kan een doubleton zijn. 1SA is vanaf een mooie 14 t/m een matige 17. De 2-opening is sterk maar bevat een zwakke twee in ruiten. 2 is Multi, waarin ook sterke varianten zitten. 2 is zwak met beide majors en 2 Muiderberg.

Het derde paar van HOK bestaat uit Pim Coppens en Kees Bakker.

Pim Coppens en Kees Bakker

De bridgecarrière van Pim Coppens begon al vroeg gestalte te krijgen. In 2013 won hij met het Nederlandse ‘Schools team’ een bronzen medaille in het Poolse Wroclaw. Hij speelt sinds 2017 samen met routinier en voormalig trainer van de open kernploeg Kees Bakker. Zij hebben een duidelijke klik want nadat zij zich in het seizoen 2017/18 gemakkelijk in de eerste divisie handhaafden, draaiden zij een jaar later al mee in de top. 2019/20, het laatste seizoen vóór corona, was tot nu toe hun topjaar. Niet alleen wonnen zij in maart 2019 het prestigieuze Witte Huis Topcircuit, ook promoveerden zij met HOK1 naar de Meesterklasse.

Coppens wist in augustus van dat jaar in Opatija met het juniorenteam ook nog beslag te leggen op de zilveren medaille.

Ze hanteren een Precisievariant. 1 is 16+ en alle andere openingen van één in een kleur zijn gelimiteerd, 10-15. De 1-opening is vanaf een doubleton en 1 en 1tonen ten minste een vijfkaart. De 1SA-opening is 14-16. 2 is klassiek precisie, i.e. 6+ óf 5 en 4/. De 2-opening toont een driekleurenspel met korte ruitens en 2/ zijn in eerste en tweede hand een zwakke twee, maar in derde en vierde hand zit er een tweede kleur bij. De 2SA-opening is opmerkelijk: zwak óf mancheforcing met beide minors.

Wat doen de Hokkers tegen de Poolse vrouwen en welk HOK -paar kwalificeert zich voor de finale?

We gaan het zien.

Spel A, O/–

Waardering: 5 10, 4 6, 3SA 3

Sophia begint met een Poolse 1 en Cathy’s 1SA is natuurlijk en belooft 7-10 punten, zonder vierkaart hoog. Sophia’s 2 is natuurlijk, 15+ en een rondje forcing. Met 11-14 en een zeskaart klaveren zou ze immers 2 hebben geopend. 2 toont een minimum en 2 is tweeledig, natuurlijk óf een hartenstop. Het lek in ruiten is daarmee voor Cathy al zichtbaar; met 2 ontkent zij een ruitenstop en toont zij en passant een stop in schoppen.

Sophia’s 3 is niet forcing maar Cathy heeft met klaverenfit en A best een aardige hand gekregen. Ook B is, gezien Sophia’s 2-bod, in waarde gestegen en zij acht een invite op zijn plaats. Daar heeft Sophia natuurlijk geen enkele moeite mee.

Mooi gecontroleerd geboden. De eerste welverdiende 10 gaat naar Polen!

Bij Lesmeister-Ros is 1SA over 1 klassiek: het belooft in principe een vierkaart klaveren. 3 toont waarden en accentueert het gebrek aan plaatwerk in de rode kleuren. Meer hoeft oost niet te weten voor zijn bieden, 1-3-5 zie je niet zo vaak. Het rechttoe rechtaan ogende maar goede biedverloop levert ook Lesmeister-Ros hun eerste 10 op.

Verbeeks 1 is tranfer Walsh: het toont ruitens of een 1SA-antwoord. Boers 2 is reverse en in principe natuurlijk. Dit is in hun methodes echter geen dwingende eis omdat west met 1SA een vierkaart schoppen ontkende. Verbeeks3 is nu echt en mancheforcing. Een sign-off gaat via 2SA. Boers 3 toont values en wijst op het lek in ruiten. Datzelfde doet 3, waarmee 3SA niet langer een optie is. 4 spreekt voor zich en laat nog slemmogelijkheden open. Verbeek heeft met haar mancheforcing 3 genoeg gedaan en volstaat met 5. Een keurig, gecontroleerd biedverloop.

Bij Coppens-Bakker gaat het mis. Oosts 2SA was een vergissing: het beloofde ruitens. Coppens heeft met Bxx en drie controles een mooie hand voor een ruitencontract, dus 3 is automatisch. Bakker realiseert zich nu dat het mis is gegaan en hoopt met 3SA de schade te beperken. Omdat noord niet altijd een ruitenstart heeft, krijgen ze daar nog een drietje voor.

Bakker komt er nog op terug: “Na een 1-opening kan de antwoordende hand op twee manieren 1SA bieden: 1-1SA is balanced en gelimiteerd en 1-1-1-1SA is sterk. In het eerste geval is 2 echt waarna 2 een relay is en 2SA ruitens. Na het tonen van de sterke variant is 2 door de openaar balanced en kan de antwoordende hand relayen met 2 en met ruitens 2SA bieden.” Een goed, coherent systeem maar je moet er geen fouten in maken….

Het spel werd mij aangereikt door Jan van Cleeff via zijn app bid72. In de versie van de app bood noord 2 tussen. Het vermijden van 3SA was toen minder moeilijk. Dit leek mij voor onze deelnemers te eenvoudig, daarom heb ik noord de mond gesnoerd.

De stand:

Baldysz-Baldysz 10

Lesmeister-Ros 10

Verbeek-Boer 10

Coppens-Bakker 3

Spel B, O/NZ Zuid biedt 2, zwak.

Waardering: 6 10, 3SA/5 7, 5 3

Sophia begint weer met een Poolse 1 en Cathy’s negatieve doublet toont een vierkaart harten en minstens 9 punten. 3 is MF en tweeërlei. Het belooft óf ruitens met minstens 21 punten (met 11-20 zou ze 1 hebben geopend) óf 15+ met klaveren. Dat is goed nieuws voor Cathy want tegenover beide varianten ziet ze wel mogelijkheden. 3 toont een controle en fungeert tegelijkertijd als relay. Sophia toont daarop met 4 de klaverenvariant en 4 en 4 zijn cuebids. Cathy is nu wel uitgeboden en vindt het met 5 welletjes. Sophie heeft echter zoveel overwaarde dat ze er tegenover een positief biedende partner nog een bij doet. De vrouwen gaan crescendo.

Lesmeister-Ros zijn er een stuk sneller mee klaar. Ros geeft een negatief doublet over 2: “Voor 3 is mijn hand niet sterk genoeg, bovendien ontkent dat een vierkaart harten”. Daarop deed Lesmeister met 3SA een praktisch bod: “Ik heb te weinig voor 3, we zijn dan waarschijnlijk 3SA voorbij. 3 zou een mogelijkheid zijn maar dat is niet forcing en daar acht ik mijn hand te sterk voor”. Aan 3SA heeft Ros niets toe te voegen.

Waar Lesmeister voor 3SA kiest, acht Boer zijn hand wél sterk genoeg om 3 te bieden. Verbeek biedt daarop haar kleur, waarop Boer de zijne biedt. “Had ik met mijn aasloze hand nu echt nog 6 moeten bieden?” vraagt Verbeek zich af. “Misschien had ik het zelf wel moeten doen”, suggereert Boer.

Misschien had hij dat kunnen doen maar Verbeek heeft met Bxx van troef, een singleton schoppen en goede waarden in de rode kleuren wel iets meer dan hij mocht hopen. Al met al kwamen ze er niet uit.Lukt datmet precisie wél?

Bakker begint met een sterke 1 en kan na het negatieve doublet rustig 3 bieden. Coppens biedt daarop 3 en daar is Bakker het niet mee eens. In zijn ogen moet west 3 bieden want 3 legt de nadruk op de vráág naar een schoppenstop in plaats van dat het informatie gééft: “Op 3 bied ik 3SA met zowel Axx als met iets als Vx en dan weet je niet of je nog iets moet doen”, vindt hij. “Als je 3 biedt, waar je kaart toch aardig op lijkt, bied ik 3 met Axx en 3SA met HVx en dan weet je wél of je 3SA voorbij moet”, voegt hij er nog aan toe.

Het spel werd mij aangeboden door onze Zweedse Forum-redacteur Marion Michielsen. Het deed zich voor tijdens het Summer NABC oftewel de Spingold Cup van 2019. Aan één tafel ging als volgt:

Oosts 2SA toonde een sterke hand en 4 was slemgoing. Oost deed daarop met 4 een cuebid, door west opgevat als to play. Zimmermann had bij ongunstige kwetsbaarheid 2 gevolgd met HB105432, 874, 32, 3. Als goede sponsor had hij een reserveschoppen. Hij startte tegen 4 met zijn singleton klaveren en zo werd dit onooglijke contract nog gemaakt ook. Aan de andere tafel kwamen ze ook niet verder dan de manche en Michielsen vroeg zich af of onze paren het beter zouden doen.

Dat brengt ons bij de stand:

Baldysz-Baldysz 20

Lesmeister-Ros 17

Verbeek-Boer 17

Coppens-Bakker 10

Spel C, Z/– Zuid past als gever. Noord biedt z.m. 1. Zuid steunt daarna z.m. met 2.

Waardering: 6 10, 6 9, 4 5, 3SA/5 4, 2x (NZ) 1

Cathy opent haar hand met een zware Muiderbergse 2. In het stenen tijdperk leerde ik dat je zoiets niet mocht doen met twee eerste controles in de zijkleuren. Tegenwoordig denkt men daar kennelijk anders over. Noord kan er nu niet tussenkomen met 1 zodat het bieden ongestoord verder gaat. Sophia’s 2SA is een relay, inviterend+. Met 3 toont Cathy ruitens en een maximum, waarna 4 de hartens als troefkleur vaststelt. 4 is een cue en met 4SA vraagt Sophia de keycards. 5 belooft er twee zonder V waarop zij met 6 het eindcontract bepaalt. Dat is een uitstekend contract, maar 6 is nét wat beter. In 6 heb je voor je twaalfde slag een ruitenaftroever nodig. Daarvoor moet je met ruiten van slag en kun je na een klaverenstart tegen een aftroever aanlopen. Daar heb je in 6 geen last van: dan is een schoppenaftroever slag 12. Toch een 9.

Ook Ros behandelt zijn hand als een Muiderberg en 2SA is relay. Nu gaat het mis want 3SA was systematisch 4-4 laag, terwijl west er een vijfkaart ruiten mee dacht aan te geven. Oost dacht met 4 de troefkleur vast te stellen, dat 4 een cue was en 6 om te spelen. West dacht echter dat 4 de hartens vaststelde en dat 4 last train was. Hoe dan ook, 4SA vroeg keycards en 5SA beloofde er twee alsmede een nuttige renonce, waarop Lesmeister met 6 het eindcontract bepaalde. Tot zijn verrassing “corrigeerde” Ros dat naar 6.

Hij trof het niet slecht, zullen we maar zeggen.

Verbeek en Boer spelen alleen 2 als Muiderberg, 2 zou een zwak spel met beide majors tonen. Verbeek koos daarom voor een pas. Dat gaf noord de gelegenheid in de derde hand 1 te openen, waarop Boer 2 volgde. Over 2 geeft Verbeek een negatief doublet. De betekenis van 2SA bleek onduidelijk: Boer dacht dat het Lebensohl was maar in Verbeeks ogen was het natuurlijk. Met een renonce schoppen leek dat haar niets en met 3 toonde ze haar steun. Boer was nog altijd in de veronderstelling dat ze Lebensohl aan het spelen waren: dan is 2SA een puppet naar 3. Daar kun je als je tegenover een gepaste partner geen interesse meer hebt, op passen maar door via 2SA 3 te bieden toon je een goede hand. Een direct 3-bod zou slechts concurrerend zijn tegen 2. Volgens mij een goede afspraak. Verbeek vond later dat er wel iets meer dan 4 vanaf had gekund, zeker in het licht van haar voorpas en de goede vijfkaart harten. Ze waren het er wel over eens dat west in plaats van te doubleren beter direct 3 had kunnen bieden. In hun afspraken belooft dat naast een vijfkaart harten ook echte klaverensteun. 4 levert 5 punten op.

Coppens en Bakker spelen in deze situatie een zwakke twee maar daar achtte Coppens zijn hand niet geschikt voor. Hij koos voor een jeugdige 1-opening. Na noords interventie bood Bakker 2, invite+ met een driekaart harten. Coppens dacht echter dat 2 de minors aangaf. Tegenover een partner die beide minors heeft, heb je natuurlijk een goudmijn en Coppens probeerde daar met 3 uitdrukking aan te geven. Bakker was nog steeds in de veronderstelling dat ze voor de hartens bezig waren en vroeg met 4SA naar de keycards. Coppens vatte 4SA op als: “Pick a minor” en gaf natuurlijk voorkeur aan de ruitens. Voor Bakker zag 5 er uit als drie keycards, H en beide azen in de minors en vol vertrouwen bood hij 7. Later komt hij er nog op terug: “Als je 2 al als de minors ziet, gaat 3 niet echt helpen; dat is een algemeen cuebid dat niets aangeeft. Mijn 2 gaf een driekaart harten aan maar eigenlijk weet ik niet hoe je daarna verantwoord in slem terecht moet komen. Een veel betere manier om een solide fundament voor het verdere bieden te leggen is eerst mijn klaveren bieden. Wij doen dat via “transfers in competitie”. Dan zou het zijn gegaan:

1SA belooft klaveren, het doublet toont kracht en 3 is een minimum met een klaverfit. 4 is een splinter. Daarna hoef je het slem alleen nog maar in te koppen”.

Het spel deed zich voor in de kwartfinale van de Alt Mixed Invitational IV (oktober 2020) tussen de teams Donner en Vegas Strong. Tegen team Donner, met Marion Michielsen alias Lady007 in de gelederen, bereikten OW 5. Aan de andere tafel kwamen Marions teamgenoten in 4, zodat team Donner 2 impjes won op weg naar de halve finale.

Dat levert de volgende stand op:

Baldysz-Baldysz 29

Lesmeister-Ros 26

Verbeek-Boer 22

Coppens-Bakker 10

Spel D, W/NZ

Waardering: 4 10, 3 7, 3SA 3, 2SA 2

Cathy’s 1 opening belooft in het Poolse klaver-systeem meestal een vijfkaart maar kan met klaveren ernaast ook op een vierkaart. 1, 1 en 2 zijn natuurlijk en 2SA toont extra waarden zonder hartenfit. Sophia zwaait af naar 3.

Ros vond dat hij na het vorige spel, waar hij abusievelijk 6 “corrigeerde” naar 6, nog iets goed te maken had. Dat was de reden dat hij ondanks de dreigende misfit nog 3 bood. “Met al die controles komt SA bieden niet in aanmerking”, meent hij. Lesmeister heeft uiteraard geen enkele moeite om daar de vierde aan te plakken.

Een originele benadering zien we bij Verbeek-Boer. Na de 1-opening belooft bij hen een antwoord van 2/ respectievelijk een zeskaart harten of schoppen, zwak (4-7) of mancheforcing. Later komt Boer nog terug op zijn bieden: “Mijn 2 beloofde 4-7 punten met een zeskaart harten en was dus een underbid. Ik had beter 1 en daarna 2 kunnen bieden. Dat belooft 8-10 met zes hartens”. Daar ben ik het mee eens en ik denk dat Verbeek dan nog niet klaar zou zijn geweest.

Bij Coppens-Bakker zien we een typisch Precisie-biedverloop. 1 is sterk en 1 belooft hartens, vanaf een vierkaart en minstens 8 punten. 1SA is een relay en 2 belooft een zeskaart harten. Met 2SA vraagt Coppens door en 3# toont een ongebalanceerd minimum. 3 is wederom relay en 3 toont precies een 1-6-3-3 verdeling. Op basis van zijn controlerijke hand kiest Coppens nu voor 4. De eerste 10 is binnen.

Het spel deed zich voor tijdens de 3e OCBL Open teams in de halve finale tussen team Levine, met Muller-De Wijs, tegen Ierland. Onze landgenoten kwamen in 3SA, dat Bauke nog bijna haalde ook. Helaas zijn de details over wat er aan de andere tafel gebeurde, van het net verdwenen maar team Levine verloor wél op dit spel. Dat weerhield ze er niet van de Ieren met royale cijfers naar huis te sturen.

Dat brengt ons bij de stand:

Baldysz-Baldysz 36

Lesmeister-Ros 36

Verbeek-Boer 29

Coppens-Bakker 20

Spel E, O/OW

Waardering: 7 10, 6SA/6 8, 6 6, 7SA 4

Na een natuurlijk begin maakt Cathy de situatie mancheforcing met 2, een reverse in de antwoordende hand. 2SA toont de klaverenstop en 3 de zeskaart. Sophia wordt nog niet enthousiast en temporiseert met 3SA. Als haar moeder aandringt met een cue van 4, doet ze natuurlijk mee. 4SA vraagt de keycards en 5 belooft er één. 5 is herenvragen en als Sophia er met 6 twee aangeeft, vindt Cathy dat ze met 6 een groot-slem-poging kan doen. Haar dochter neemt die aan want Cathy moet dichte hartens hebben als ze zo biedt en dan bieden zowel het vrijtroeven van de ruitens als een eventuele schoppenaftroever voldoende kansen. op dertien slagen.

Lesmeister-Ros beginnen langs dezelfde lijnen als de vrouwen maar met 3, vierde kleur, introduceert Ros een variatie. Lesmeister biedt nu goed 3. Met 2SA had hij zijn klaverenstop al verteld en ontkende hij een driekaart harten. De goede controles in combinatie met de doubleton schoppen maken zijn hand geschikt voor een hartencontract. Er volgen wat cuebids en 4SA vraagt de keycards. 5 belooft er één en 5SA is een algemene grootslemsuggestie. Met 6 toont Lesmeister de heer maar “Eigenlijk had ik net zo goed meteen 7 kunnen bieden”, vindt hij. Nu laat hij de eer aan Ros. De heren blijven zo in het spoor van de Poolse vrouwen.

Verbeeks 2 toont een zwak of mancheforcing éénkleurenspel in harten. Na 2 kan zij een splinter of evenwichtige hand in beeld brengen. 3 is een splinter. Boer herbiedt zijn ruitens en met 3 stelt Verbeek vast dat harten de troefkleur wordt. Boer biedt daarop 4 en daar is Verbeek het niet mee eens: “Zo bied je met een aasloze hand”. In eerste instantie is Boer daar nog niet zo zeker van maar later vindt hij dat hij beter 4 had kunnen cuën. Maar ook na 4 heeft Verbeek genoeg om met 4 nog een keer aan te dringen. Boer komt daarop tot leven met 5 en dat is voor Verbeek genoeg om 6 te bieden.

Na een natuurlijk begin doet Coppens iets opmerkelijks: met 3 stelt hij de ruitens vast. Bakker vindt voorlopig 3SA wel genoeg maar doet natuurlijk mee als zijn partner 4 biedt. Met 4SA vraagt Coppens keycards en omdat Bakker nog steeds in de veronderstelling is dat ruiten troef is telt hij H mee. Coppens besluit daarop tot 7: “Kees lijkt een 2-2-6-3 te hebben, maar zo niet dan is elk extraatje goed hoewel de dwangkansen slecht lijken”. Als hij zijn partners hand ziet is hij daar zeer mee ingenomen: “Ah, een doubleton schoppen. En ook nog 9!”

Het spel werd mij aangereikt door de Belgische IMP-lezer Marc Vancraenenbroeck. Het werd gespeeld op een on-line clubavond van het Vlaamse Wobridge. Hij belandde in 7SA en maakte dat met enig geluk via een dwang.

De stand:

Baldysz-Baldysz 46

Lesmeister-Ros 46

Verbeek-Boer 37

Coppens-Bakker 30

Spel F, W/Allen

Waardering: 4 10, 56, 3 4, 3 3

Cathy kiest ervoor na 1-1 haar tweede kleur te bieden. Niet handig, je wilt immers liever niet dat je partner met twee kleine hartentjes “voorkeur” gaat geven. Volgens mij is er veel voor te zeggen direct partners kleur te steunen. Weliswaar zit je dan soms in een 4-3 fit maar dat is goed voor je speeltechniek. Als je voor 2 kiest. ben je niet sterk genoeg om over maats 2 nog 2 te bieden. Sophia heeft natuurlijk een mooie verdeling maar het is de vraag of een renonce in je partners kleur wel zo’n gelukkig bezit is. Haar 4 op slechts een vierkaartje, inviterend voor 5, oogt daarom nogal fors. Maar als Cathy 4 voorstelt, komt alles nog op zijn pootjes terecht.

Ook Ros kiest voor een herbieding van 2: “2 had misschien gekund”, licht hij toe, “maar ik vond deze hand daar minder geschikt voor. Ik heb tenslotte goede ruitens en in een schoppencontract moet je met honneurs gaan introeven”. Lesmeister vult aan: “Misschien had 3 er nog vanaf gekund, dan bereiken we moeiteloos 4. Maar met negen kaarten in de rode kleuren is de kans op een driekaart schoppen niet zo groot en zonder driekaart schoppen zag ik geen manche. Wij spelen na 1-1 Gazzilli, dus 2 is gelimiteerd”.

Verbeek en Boer kopiëren het biedverloop van Lesmeister-Ros. “In onze biedstijl gaat 2 voor. Ik zou nog 3 kunnen bieden maar dat is wel een slag in de lucht”, vindt Boer.

Het doet mij goed dat de jeugdige Coppens de aanbeveling van deze oude man volgt! De ook niet meer zo jonge Bakker vindt dit een standaard biedverloop: “In onze stijl gaat met een minimale hand 2 met een driekaart vóór het bieden van een vierkaart laag”.

Het spel werd mij aangeboden door IMP-lezer Richard van Schaik. Het kwam langs tijdens het Gravelbridge.Het populaire biedverloop bleek 1-1 / 2-3 / pas. Ook wereldkampioen computerbridge Jack kwam niet verder dan 3. Richard was benieuwd of onze paren het beter zouden doen. Bakker-Coppens lieten zien hoe simpel dat kan gaan.

De stand:

Baldysz-Baldysz 56

Lesmeister-Ros 49

Verbeek-Boer 40

Coppens-Bakker 40

Spel G, N/OW Noord opent 2, zwak.

Waardering: 6 10, 6SA 9, 6 8, 3SA/4 4, 5 3, 7 1

Na noords zwakke twee volgt Sophia 2SA, 16-18. Cathy transfereert en volstaat na 3 met 3SA. Als Sophia haar moeders hand ziet is ze een beetje teleurgesteld: “Had er geen 4 vanaf gekund in plaats van 3SA?” Cathy moet haar dochter gelijk geven: “3SA was een beetje lui, maar we gingen zo goed dat ik geen risico durfde te nemen”.

Lesmeister-Ros kopiëren het bieden van de Poolse vrouwen. Lesmeister: “Als ik 3 volg in plaats van 2SA , gaat het waarschijnlijk beter maar dat is erg onderboden”. Ze zijn het erover eens dat 2SA de oosthand goed omschrijft. Een kwantitatief 4SA-bod in plaats van 3SA zou hier goed gewerkt hebben, omdat je dan met de oosthand 6 kunt voorstellen. “Maar je loopt dan wel het risico dat je te hoog komt”, vindt Lesmeister.

Ook Verbeek-Boer hebben hetzelfde biedverloop. Boer vindt wél dat Verbeek nog iets had kunnen doen: “In plaats van 3SA was 4 of eventueel 4SA beter geweest”.

Coppens is de enige westspeler die in plaats van 3SA een slempoging doet. 4 klinkt Bakker natuurlijk als muziek in de oren en hij doet een cuebid. Coppens vraagt daarop keycards en Bakker toont er drie. Tot nu toe uitstekend geboden maar nu gaat het mis want Coppens meent met 5SA een poging voor zeven te moeten doen. Bakker denkt terecht dat hij de ideale hand heeft en biedt vlot 7. Dat ze voor 7 nog een puntje krijgen ,hebben ze te danken aan IMP’s CEO Rob Helle. Met zijn partner Ed Hoogenkamp was hij ook in 7 verzeild geraakt. Dat maak je als HVB bij H zit.

Het spel is gegenereerd door Jan van Cleeff’s app Bid72 en werd mij aangeboden door Saskia Hermans. De generator geeft altijd een voorbeeld biedverloop. Dat luidde ditmaal: (2)-3-(pas)-3 allen pas. We zullen dat maar laten voor wat het is.

Met nog één spel te gaan is de stand:

Baldysz-Baldysz 60

Lesmeister-Ros 53

Verbeek-Boer 44

Coppens-Bakker 41

Spel H, O/Allen

Waardering: 7 10, 6 9, 6SA 5, 6 4, manche 3, 7/7SA 2

Na de Poolse 1-opening is de betekenis van 1 drieledig. 0-6, 7-11 met één of beide minors of 16+ balanced. De herbieding van 2 belooft 18-21 punten met een zeskaart harten óf een vijfkaart harten met een vierkaart in een minor. 3 is natuurlijk en 3 toont de zeskaart. 4 toont een maximale had en is een cuebid, waarop Sophia 6 voorstelt! Opmerkelijk geboden en Cathy past dankbaar. De vrouwen mopperen nog een beetje omdat ze geen 7 hebben bereikt maar als ze zien dat ze 9 punten krijgen, zijn ze tevreden.

2 is MF, daarmee is de druk van de ketel. Na 2 biedt Ros enigszins verrassend 3. Dat pakt hier heel goed uit want oost is nu in de gelegenheid zijn klaversteun te melden en kan na RKBC naar V vragen.

In de nabespreking komen ze er toch op terug: “Het is enigszins gelukkig dat we in 7 terecht zijn gekomen. Daarbij heeft het wel geholpen dat west begon met het forse 2. Wellicht is de consequentie daarvan dat je in plaats van 3 je klavers herbiedt, waarna 7 gemakkelijk bereikt wordt”.

Verbeeks 1SA-antwoord is semi-forcing. Er wordt alleen maar op gepast met een 5-3-3-2 en een minimum. Boers herbieding van 3SA belooft 18-19 met een zeskaart harten. Verbeek corrigeert dat naar 4 maar had misschien 4 kunnen bieden. De vraag is echter wat dat betekent: is het natuurlijk of een max 1SA-antwoord en een cue voor de hartens?

Coppens-Bakker eindigen met nogmaals een typisch Precisie-biedverloop. 2 belooft klaveren of beide minors. 2 is een relay en 2 belooft een zeskaart klaveren. 2SA vraagt verder en 3 toont een gebalanceerde hand. 3 vraagt naar min/max en 3SA geeft een maximum aan. 4 is RKBC voor klaveren en 4 geeft één keycard aan alsmede V. Bakker weet genoeg en knalt naar het uitstekende 7.

Het spel werd mij aangereikt door Jos Jacobs. Het deed zich voor tijdens het zonaal kampioenschap van Afrika 2019 tussen Marokko en Egypte. Aan beide tafels kwamen OW niet verder dan 4.

Dat brengt ons bij de eindstand:

Baldysz-Baldysz 69

Lesmeister-Ros 63

Verbeek-Boer 47

Coppens-Bakker 51

Epiloog

Het Poolse paar heeft ons aangenaam verrast. Ze wisten op veel spellen de volle mep te scoren.

Bij de HOK-paren hadden Coppens-Bakker een ongelukkige start en was de winst wel verkeken. Toch geloof ik in dit paar, zeker als ze de misverstanden weten te vermijden. Verbeek-Boer sprokkelden op alle spellen wel wat punten bij elkaar maar ze zaten vaak net aan de verkeerde kant van de score. Lesmeister-Ros staken in deze biedwedstrijd met kop en schouders boven hun clubgenoten uit. Al waren ze op de spellen C en H niet bepaald ongelukkig maar zonder geluk vaart niemand wel. We zien hen graag terug in de finale!