Champions Cup
Eens per jaar treffen de landskampioenen van de tien beste landen in Europa elkaar om uit te maken wie de Championscup mee naar huis mag nemen. Dit keer in Boario Terme in Italië. In drie dagen spelen de deelnemende teams een rondje tegen de andere teams, gevolgd door een halve en hele finale.
Ik heb twee keer meegedaan en herinner me slechts de lange dagen. Op de eerste dag gingen we na het uitslaan pas om een uur of tien eten en dat is als de maag knort om half zeven behoorlijk laat.
Voor Nederland is dit keer de Lombard van de partij. De landskampioen van vorig jaar is er met Brink-Drijver een anderhalf Pools duo en een Zwitser. Ze domineren de voorronden en spelen de halve finale tegen de Belgische kampioen Brussel. Dankzij de carry-over gaan de Zwitsers-Polen door en hebben het daarna een stuk makkelijker in de finale tegen Addaura uit Italië.
Het volgende spel is van de voorronde:
W/NZ
W
N
O
Z
H 6 3
B 9 6 4
A 4
V 7 6 5
A 10 8
V 10 5
H B 9 6
9 4 2
B 4 2
8 7 2
10 8 3
H B 10 3
V 9 7 5
A H 3
V 7 5 2
A 8
Een tweetal paren zoekt vertier in ruiten; een duo kan niet tot 25 tellen en blijft in 1SA; en een keer wordt de zeer zwakke 1SA van west aangehouden voor 500. Maar niet geheel onverwacht komen de meeste paren in 3SA.
In 3SA heeft zuid geen kans als west met klaveren begint. Je werkt A eruit, komt met ruiten weer aan slag, casht je vrije klaveren en wacht op je schoppenslag. Dat gebeurde maar een keer. Bijna alle westspelers kwamen met harten uit en dat geeft de leider een kans.
Zuid neemt de slag in de hand en speelt ruiten. West pakt de tweede ronde en switcht naar klaveren. De leider duikt een keer en wint de tweede ronde. Vervolgens casht hij de hoge kaarten in de rode kleuren en west komt in de problemen.
Je moet beseffen dat schoppen een “frozen suit” is. Geen van de verdedigers kan die kleur aanspelen zonder een slag cadeau te doen.
West kan op de derde ruiten een schoppen missen, maar op de vierde ruiten is er een probleem. Gooit hij een harten, dan casht de leider twee hoge harten en speelt klaveren. De verdediging kan twee klaveren incasseren, maar moet dan schoppen spelen.
Gooit west een kleine klaveren dan volgen weer twee hoge harten en klaveren voor west. Hij kan de dertiende harten cashen, maar moet dan van H afspelen.
Gooit west V dan speelt zuid weer twee keer harten en gaat met klaveren van slag. Oost wint er twee, maar moet daarna de schoppenkleur weer opblazen.
Stoer is een tweede schoppen afgooien. Als zuid het eindspel nu fout leest, wint de verdediging. 3SA werd vier keer gemaakt, twee keer zelfs met een upje. Vier keer beet zuid in het gras en eindigde met acht slagen.
Spel twee is uit de finale:
W/OW
W
N
O
Z
A B 9
10 8 6
10 9 4
H V 10 6
6 4 3
A H 7 4 3
B 2
8 7 5
H 8 7 5
V B 2
8 7 6
9 4 2
V 10 2
9 5
A H V 5 3
A B 3
Brink-Drijver doen het kalm aan. Na 1 van zuid en 1 van noord beëindigt 1SA (15-17) van zuid de bieding. West begint met V en switcht naar ruiten in ronde twee. Zuid neemt in de dummy en speelt een kleine harten onderuit. Oost stapt op en speelt geen klaveren, maar schoppen na. De verdediging heeft nog vier slagen en zuid maakt er precies zeven voor een schamele +90.
Aan de andere kant is het duurder. DiFranco staat fors achter en besluit zijn hand op te waarderen tot 17-18 balanced en opent 2. Manno toont met 2 een vierkaart harten en later met 3 () een vijfkaart. Zuid ontkent echter een fit, zodat 3SA het eindstation wordt.
Ook Klukowski trapt af met V, maar speelt harten in de tweede slag. Met acht van boven kan zuid weinig anders dan duiken en Kalita neemt de slag met B.
Schoppen na leidt tot twee down, maar oost speelt klaveren terug en zuid heeft tien slagen.
Het is lastig om schoppen te spelen. Oost heeft geen idee van de honneurs van zuid en west. Zuid kan best A-V hebben en west een ruitenstop. Dan is klaveren door het beste.
Door de ruitenswitch aan de andere tafel was de plaats van de honneurs duidelijk. Negen punten in ruiten laat minder ruimte voor een gevulde schoppenkleur en maakt de switch naar schoppen makkelijker.
Je kunt west niet kwalijk nemen dat hij harten speelde, maar misschien is 10 duidelijker. De Polen spelen 2e-4e en dan is 10 wel een alarmbel.
Het was allemaal om des keizers baard. De voorsprong van de Lombard was te groot. Volgende jaar is de cup in Nederland, of Zwitserland, of toch Polen?
Naschrift redactie:
Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.