Couleur locale

Een kleine verrassing afgelopen weekend bij de finale van de bekerwedstrijden. ’t Onstein heeft al jarenlang een abonnement op de winst bij de NBB beker. De spelers rekenen al een beetje op het vakantiegeld, maar dit keer zette het Witte Huis de spelers uit Vorden de voet dwars. Soeverein stevende de club onder leiding van Herman Drenkelford af op de overwinning.

Waar ’t Onstein voor de landelijke competities formidabele teams in het veld kan brengen, is de bezetting van de clubavond gemixt. Naast een stel wereldkampioenen doen een paar Europese kampioenen en talloze landskampioenen mee en zij worden aangevuld met spelers uit de regio.

Het fit echter prima. Waar jaren geleden de spelers uit de regio nog weleens opkeken tegen die “goeie” en soms vreemde capriolen uithaalden, is het tegenwoordig normaal en is het niveau ook gestegen.

Lekker hoog bieden, “dat doen jullie ook altijd” en niet bang om voor straf te doubleren. Afgelopen vrijdag voerde een leider een perfecte dwang uit ten faveure van een snit gebaseerd op de bieding. Help is onderweg voor de volgende NBB beker!

Mijn stemming is ondertussen weer opperbest:

Halverwege de avond, Geon heeft net zijn eerste biertje besteld, komt dit spel ter tafel. Na de pas van oost begin ik met 1 en west komt erin met 1. Steenbakkers biedt 2 (harten) en oost steunt zijn partner met 2.

Ik overweeg 4, maar dat is een klein overbid. Als we in de manche moeten zitten verhoogt noord mijn 3 wel. Na 4 zou hij slemvisioenen krijgen en buiten de troeven en de singleton klaveren heb ik weinig te bieden.

West laat zich de kaas niet van het brood eten en concurreert met 3. Geon verzint nu 4. Later legt hij uit dat hij me wilde helpen na een eventueel 4 bod van de buren. Oost past echter en mijn 4 lijkt het bieden te beëindigen.

West sputtert tegen en meldt ze dat nu wel naar 4 moet en ook mijn partner gaat in retraite. Zijn 5 interpreteer ik als beide hoge ruiten en een slempoging zonder klaverencue. De renonce schoppen spreekt voor zich.

Ik heb dan wel geen punt over, maar goede troeven en een controle in klaveren. Vertrouwen is ook wat waard en ik bied 6.

Niemand anders verzon 6 en single dummy lijkt het spel te draaien om de troeven rond, geen troefstart en drie klaveren troeven in de hand. Nu de troeven 3-1 zitten, gaat die vlieger niet op.

Gelukkig is west een goede vriendin en begint ze met A. Ik troef in noord en door een klaveren af te geven heb ik snelle verbinding tussen beide handen om nog twee klaveren te troeven in de hand. Op de hoge H verdwijnt nummer vier en ik heb er twaalf.

Enige dagen later verordonneert de baas het dagelijks bestuur van de club om voor haar in te vallen. Een goede gelegenheid om de opgefriste kennis in de praktijk te brengen. ’s Middags sla ik weleens een boekje open, om enige tijd later de ogen te kunnen sluiten, en deze week ligt Tiger van Jeremy Flint op de leestafel.

Mooie spellen beschrijft Flint, en ook de Tiger approach met betrekking tot doubleren valt goed te pruimen:

Ik slaag voor de eerste test en open geen 3 met de oosthand. Zuid begint met 1 na mijn pas en mijn partner volgt 1. Noord biedt 2, blijkbaar niet-forcing en zuid komt met 3 op de proppen.

Na enige aarzeling alerteert noord dat bod en legt uit dat de klaveren nu langer zijn dan de ruiten. Hij ziet nog perspectief in zijn hand en herhaalt de hartenkleur. Ik ben nog steeds muisstil. Zuid telt nu meer kracht aan de overkant en informeert met 3 naar een stop.

Dat heeft noord, maar 3SA komt niet door de keuring. Ik Tiger doubleer. Zuid vindt dat best, mijn p ook, maar noord krijgt koude voeten en vlucht naar 4. Na twee vlotte passen en gelukkig ook – een aarzelende – van west, kunnen we.

West begint met A en speelt troef na. Na afloop bekent hij dat mijn 4 wel van een vierkaart kon zijn. Mijn mond valt open, met vier schoppens zou ik niet passen op 2 lijkt me. De aftroever is nu uit het spel en zuid kan er tien oprapen.

A en een afgetroefde ruiten, A en een hartenruff in de hand en de troeven halen. Nu die 4-1 zitten is er een klein probleem, maar na de laatste troef volgt V en een schoppen en west moet de leider V laten maken.

Maar ook na drie keer schoppen en ruiten na maakt de leider tien slagen. Doordat oost geen troef kan spelen, volgt een complete cross-ruff en schrijft zuid +130. Troef uit dan?

Ook dan zijn er genoeg slagen. A en een ruitenaftroever en A en afgetroefde harten, troeftrekken, V en schoppen. Zuid moet niet in ruiten snijden. Dan volgt een tweede troef en kom je slagen te kort.

Had ik me stilgehouden na 3SA, dan was schoppen uit genoeg voor eentje down en het volgende spel. Zou west de eerste schoppen duiken, dan moet hij op de vijfde klaveren wel een schoppen dumpen. Zou het een harten zijn, dan volgt A en schoppen en moet hij na vier rondjes in de ruitenvork spelen. Drie keer schoppen en wachten op H is dan eenvoudiger.

Van de week maar een ander boekje zoeken.

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.