Een weekendje met de vrouwen

Met de komst van verse troepen groeide de vrouwenkernploeg enorm. Captain Jacco van Egdom en ik hadden een moeilijke taak het team te kiezen voor Denemarken. Uiteindelijk viel de keus op Meike Wortel met Judith Duursma, Doris van Delft met Emma de Ruiter en Merel Bruijnsteen met Janneke Wackwitz. Tot eind juni hebben we nog twee maanden voor training en fine-tuning.

Eind april speelden de vrouwen op zaterdag een oefenwedstrijd tegen een kwartet van Theseus en een senior paar en de dag erna tegen een handvol Onsteiners aangevuld met een vrouwenpaar.

Er is tijd om afspraken te maken hoe we als team optrekken in Denemarken en de spelers hebben 96 spellen om te oefenen.
We spelen met een ankertafel, zodat er twee uitslagen zijn en de verrichtingen aan een tafel, ook ter oefening, worden de wereld in geslingerd via BBO.

We beginnen met een dreun:

Erik Klepke en Stan Schreuder bieden na een 1 opening van zuid en een 2 volgbod van Merel Bruijnsteen vlot naar 6 te spelen door noord. Ik zie Janneke Wackwitz twijfelen, maar met een partner die geboden heeft, een aas in de zijkleur en de primaire kleur van de buren onder controle trekt ze het doubletkaartje uit de bak.

De heren kijken op, maar bewegen niet en de taak van noord valt niet te benijden. Na A kan de hartenverliezer weg op de derde ruiten, maar aan twee troefverliezers ontkomt de leider niet en winnen de vrouwen 300 punten.

Bas van der Hoek en Leo Hofland houden het beschaafd en stoppen in 3SA en scoren zonder inspanning negen slagen voor +400. Het echte drama voltrekt zich op BBO.

Doris van Delft opent de zuidhand met 1 en herbiedt 1SA na 1 van noord. Met 2 zet Emma de Ruiter een tandje bij om na 3 van zuid de schoppen mancheforcing te bieden.

Van Delft biedt maar 4 en na azenvragen lijkt 6 ook het eindcontract te worden. Niek Brink ziet ook dollarbiljetten naar beneden komen en doubleert net als Wackwitz.

De Ruiter duikt in de peinsstand en concludeert dat als degene die uit moet doubleert het doublet gebaseerd zal zijn op troeven tegen. Ze wijkt uit naar 6SA, een contract dat de mannen ongemoeid laten.

6SA is geen mooi contract, maar als zuid na schoppen voor het aas een klaveren naar de boer speelt, wint oost met het aas. Nadat die met ruiten voor het aas verdergaat en H de vrouw velt, ziet het er een stuk beter uit voor de leider. +990 voor de vrouwen.  

Dat was een spel, maar na 48 spellen winnen de mannen. We spelen tijdens de parencompetitie in de MK en Eerste divisie en dat maakte het lastig goede tegenstanders te vinden. De oplossing is dat de captain en coach meespelen op zondag.

Jacco speelt met Henk Bosch, ik met Matthieu Verhoeven en Agnes Snellers en Betty Speelman completeren het team.

Aan alle tafels speelt zuid 3SA. Een keer gemaakt en tweemaal down. Het verschil zit hem in de uitkomst. Een van de gebieden waar de afgelopen jaren veel monnikenwerk gedaan is, is de theorie over het starten. Simon de Wijs verklaart elke maand in de IMP aan de hand van een aantal problemen de juiste kleur en kaart waar je het meeste succes mee hebt.

Trouwe lezers als we zijn, valt na een aantal jaren het kwartje en zijn we af van vierde van boven van je langste of sterkste. Het is duidelijk dat op dit spel klaveren en ruiten afvallen als uitkomstkleur en het gaat tussen schoppen en harten.

Waar tot voor kort schoppen prevaleerde, is het nu harten dat de voorkeur heeft. Met schoppen geef je te vaak een slag cadeau en met slechts een vierkaart kun je beter je heil ergens anders zoeken en afwachten.

Harten is meteen in de emmer en hoewel ik mijn partner zelden een compliment geef, volgens zijn zeggen, kan ik hier slechts lof hebben voor zijn keus. Ik neem de eerste slag met de heer en als bij zuid 7 verschijnt, speel ik een kleintje terug.

De leider probeert eerst de ruiten, maar als de boer niet valt, is de laatste kans H sec. Ook dat faalt en met vier hartens, B en H is zuid down.

Ook Judith Duursma vindt de hartenstart en ook daar is zuid meteen kansloos.
Aan onze tafel begon west met 9, we spelen tweede vierde, zodat je weet dat er geen aas of heer zit. Wat oost echter niet weet, is of west er drie of vier heeft in harten. Met een vierkaart kun je zo vijf slagen cashen en met een driekaart moet je de eerste of tweede harten afgeven.

De leider kan je op het verkeerde been zetten door in slag een B bij te spelen. Met AH rechts is dat gevaarloos en suggereert een doubleton in harten. Speelt oost inhalig een tweede hoge harten, dan is de verbinding weg tussen de tegenspelers en kan zuid de klaveren opzetten en negen slagen maken.

Onnodig om te zeggen dat de vrouwen zondag moeiteloos wonnen.

Naschrift redactie:

Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.