Eerste Div. viertallen; een loodzware competitie

Als je het geluk hebt om met je viertallenteam in de Eerste Divisie te mogen aantreden, dan wacht je een behoorlijk pittige competitie. Omdat er 26 teams in deze divisie strijden, zullen er 25 wedstrijden gespeeld worden. De NBB heeft daarvoor het volgende wedstrijdschema bedacht: twee centrale weekenden van 6 wedstrijden, twee van 5 wedstrijden en precies daartussenin een zaterdag van 3 wedstrijden.

Omdat er slechts 3 teams promoveren en maar liefst 10 (!) degraderen, blijft precies de helft erin en die mag het volgend seizoen nog eens proberen. Na een gespeeld weekend van 6 wedstrijden staan er in het lijstje van teams ‘onder de streep’ een flink aantal opmerkelijke spelers bij. Ik kom namelijk ruim 20 spelers tegen die ooit voor Nederland zijn uitgekomen tijdens internationale wedstrijden. Laten we het een slechte start noemen. Met nog 19 wedstrijden te gaan niet direct zorgelijk, maar op zijn minst opvallend. Het geeft toch aan dit de Eerste Divisie geen competitie is waaruit je heel makkelijk promoveert, maar wel behoorlijk snel kunt degraderen.

De voor het Utrechtse B.C. Star 2 (na dit eerste weekend op plek 14) uitkomende René van Dijk, speelde dit weekend alleen de zaterdag (met Rob Wijman) en was zo vriendelijk om IMP van wat spelmateriaal te voorzien.

René van Dijk

“Spel 2 van zitting 4 was direct al interessant”, aldus René.

Van Dijk opende in de tweede hand met 1 en daarna gaf zijn partner via 2 aan dat hij een invite had met een driekaart schoppen. In theorie zou dat kunnen zijn: 8 6 2 H B 4 H V 6 5 V 7 4 en dan is 6 best een hoog contract. Zuid knalde direct 6 en kreeg de start van B. In de praktijk nam de leider in zijn hand en speelde een schoppen naar V. Daarna kreeg west twee troefslagen en was een down. Stel dat je de uitkomst neemt in noord en 6 naar H speelt voor A van west. Ga je dan ineens op 9 snijden omdat oost de 10 heeft laten zien? Dat zou een mooie beloning zijn voor oost die van 109x de ene keer de 10 en de andere keer de 9 bijspeelt in de eerste troefslag. Veertien van de 26 paren zaten in 6 waar slechts twee leiders twaalf slagen maakten. Er waren ook twee paren die zo slim waren om 6 te vermijden; zij zaten in 6SA en deden allebei de schoppenkleur goed!

Op spel 11 kregen Van Dijk-Wijman de kans om weer slem te bieden:

Precies de helft van het veld bereikte 6 waar naast het verlies van troefaas H nog wel even goed moet zitten. De STAR-spelers bleven hier uit slem en dat kostte 6 imps in de Butler, maar in de wedstrijd sloeg het uit.

Je bent kwetsbaar tegen niet en voor je wordt er met 1 geopend. Met drie honneurs op een vierkaart volgen doen we allemaal weleens, maar met een 3=3=4=3 en deze kleur is het misschien kwetsbaar iets te veel van het goede. Dus kies je voor een doublet?

Van Dijk-Wijman kwamen als OW na het doublet alsnog in 1 gedoubleerd. Het goede nieuws is dat NZ hierdoor 4 misten. Het slechte nieuws is dat -800 tegen +420 van je nevenpaar 9 imps voor de buren oplevert en -12 in de Butler. Aan de andere tafel hetzelfde begin maar daar liep de zuidspeler van STAR uit het doublet. Als het dan niet lekker loopt, zul je net zien dat Vrouwe Fortuna ook ineens nergens te bekennen is:

Nadat Rob Wijman als oost de Multi van stal haalt, komen Sander Goor en Tobias Westerveld in 3SA terecht en niet in hun negenkaart fit in schoppen. Een lekker spelletje voor de jongelui want 4 kun je niet halen en voor 3SA hoef je alleen de hartenstart een rondje te duiken. Nadat A eruit is kun je eerst de snit op V nemen voor je negende slag en als dat niet lukt, speel je even later een ruiten naar V.

Met 14,51 VP’s uit drie wedstrijden kan STAR 2 rustig spreken van een zwarte zaterdag. Gelukkig voor hen (en alle andere teams) zijn er nog 16 wedstrijden om het goed te maken.

NB na de eerste zaterdag van het tweede weekend heeft ruim de helft van de oud-internationals onder de streep zich inmiddels weer naar boven weten te werken.