Memorabel moment uit Meesterklasse

door Marco ter Laare

Een heel bijzonder spel uit de Meesterklasse paren wil ik je niet onthouden:

4♠ was voor mij reden om geen 5♠ te bieden. Aan negen tafels was het eindcontract 5♥ gedoubleerd en aan vier tafels 5♠. Verrassend genoeg ging 5♥ acht keer slechts één down. Bij ons ging de verdediging als volgt:

• Ik kwam uit met ♣A en Linda speelde ♣4 (oneven aantal) bij.
• Ik had niet veel tijd nodig om Linda’s hand met grote nauwkeurigheid te reconstrueren:
• De vierkaart schoppen en driekaart klaveren lieten ruimte voor zes rode kaarten, die wel uit vier ruitens en twee hartens moesten bestaan (met 5‑1 had ze zeker een cue‑bid gedaan na 4♣). Volgens de door ons toegepaste Losing Trick Count had ze dus drie losers in schoppen, twee in harten, drie in ruiten en twee in klaveren. Dit zijn er twee te veel (3♣ beloofde er immers acht). Nu passen wij een correctie van één loser toe voor vier troeven zonder tophonneur. Ergo, Linda moest een tophonneur in ruiten bezitten om op acht losers (na correctie) uit te komen.
• Dat ze desondanks ervoor koos geen 4♦‑cue te doen, was een poging om te vertellen dat ze een heel minimale 3♣ had gehad.
• Ik concludeerde dat ruiten in slag twee niet kon kosten (met Kxxx moest Linda niet inleggen om drie slagen te krijgen in de verdediging: één ruiten en twee zwarte azen); met Axxx zou ik een aftroever krijgen. Dus:
• ♦4 voor de aas.
• ♦5 (klaverensignaal) door mij getroefd.
• Ik kon zien dat ♣Q afgetroefd zou worden. Ook was nu 5♠ op zeker gehaald. De enige kans op drie down was dus als Linda ♠J zou bezitten. Dus:
• ♠3 voor de boer van Linda.
• Ruiten getroefd met ♥10.
• Drie down voor 800 en 100%.