Protestcommissie
Ik ben vóór terugkeer van de PK oude stijl. Ik vind die huidige eenmanszaak maar niets.
Ik ben vóór terugkeer van de PK oude stijl, met een diverse groep van topspelers en toparbiters. Ik vind die huidige eenmanszaak maar niets. Er moet over een protest gepráát worden voordat er wordt besloten. Benieuwd of ik hierin medestanders heb.
Er is meer ongenoegen over de
Er is meer ongenoegen over de huidige afhandeling van protesten. Zie onder meer het forumartikel ‘Biedprobleem: opwindend verlopen’ van Rob Donkersloot, dat ook een protest betrof. Binnenkort gaat de Spelersraad het erover hebben, primair naar aanleiding van weer andere klachten (niet van mij, al weet ik er zelf ook wel een paar).
Klachten komen vaak neer op ongenoegen over een al te formele opstelling van de Protestcommissie (bij afkorting ‘PK’). Het lijkt soms wel of de PK vooral het protesteren wil ontmoedigen en spelers wil leren de wedstrijdleider als finale autoriteit te accepteren, behoudens overduidelijke uitzonderingen. Terwijl we in andere sporten juist een tegengestelde tendens zien in de vorm van doellijntechnologie (voetbal) en video-reviews (hockey).
Ook ligt naar mijn mening op de weg van de PK – en de Wedstrijdcommissie (bij afkorting ‘Weko’), maar die gaat niet over individuele protesten – de interpretatie van regels. Sommige regels zijn namelijk vager of dubbelzinniger dan wenselijk (voorbeeld: punt 3 BSC-regeling). Dat is bekend bij onder meer de Weko, maar die sluit graag aan bij de internationale regels van de WBF en daar is ook iets voor te zeggen.
Of terugkeer naar de ‘PK oude stijl’ de oplossing is, dat lijkt me echter een tweede. Die PK oude stijl is indertijd opgeheven na een hooglopend conflict met de Weko over ‘Ghestemvergissingen’ en andere foutieve biedingen (met wel correcte uitleg volgens afspraken), die de toenmalige PK wilde afdoen als ‘spelbederf’. Dat druist echter regelrecht in de tegen de internationale Spelregels, die voor een begrip als spelbederf in het geheel geen ingang kennen.
Mede geïnspireerd door de
Mede geïnspireerd door de afhandeling (lees kaltstellen) van het ‘Donkersloot-arrest’ krijg ik nostalgische verlangens naar de Protestcommissie Oude Stijl. Debatteren, discussiëren, wikken en wegen, ruzie maken, brandjes blussen, alles beter dan wat we nu hebben. Terug naar de goede oude tijd met de rode koppenbrigade met voorop in de strijd de Ramers, de Westra’s, de Van der Neuts en de Kooijmannen. Sorry, misschien vergeet ik nog een paar prominenten. Ik merk het wel. Die mogen zich hier melden. Graag zelfs.
Ik kan me niet voorstellen
Ik kan me niet voorstellen dat er tegenstanders zijn.
Ik ben tegen protestcommissie
Ik ben tegen protestcommissie oude stijl. Indien een tafelarbiter voldoende spelers van een gelijkwaardig niveau vraagt om een mening dan hoort het resultaat bindend te zijn indien er geen formele fouten gemaakt zijn. We weten allemaal dat indien we naar een protestcomitee gaan het zeer wel mogelijk is om voldoende spelers te vinden met een andere mening.
Arbitreren is moeilijk. Het
Arbitreren is moeilijk. Het is dus zeer wel mogelijk dat een arbiter iets over het hoofd ziet. Dan kan de benadeelde partij een ander arbiter (de PK) om een second opinion vragen. Die neemt dan grondig de tijd om de kwestie te bestuderen. Als de PK het eens is met de dienstdoende arbiter is er geen enkele reden om daar andere mensen bij te betrekken. Is de PK echter van mening dat de arbiter in kwesie een fout gemaakt heeft, dan kan hij zeer wel zijn eigen netwerk raadplegen om zijn mening en uitspraak te toetsen. Om dit verplicht voor elke arbitrage te doen is totaal onzinnig. Alhoewel ik ook moest wennen aan een commissie van 1 persoon, ben ik het er wel mee eens.
Het is en blijft een bijzonder fenomeen. Je krijgt soms een keertje niet de hoofdprijs als de tegenstanders de fout in gaan, en dan deugt er meteen niets meer van het hele systeem. Alle keren dat ze wel de hoofdprijs kregen zijn ze op slag vergeten. Als spelers benadeeld zijn weten ze (denken ze althans) haarfijn wat de regels en hun mogelijkheden zijn en proberen die tot het uiterste uit te melken door tot op de letter te muggenziften. Zitten ze aan de andere kant van de situatie, dan vinden ze dat een arbiter nooit op de belachelijke argumenten van de anderen in kan gaan. Dan moet ineens in de geest van de regels gehandeld worden en dient de arbiter “coulanter” te zijn. Ik lees hierboven dat de spelersraad het er over gaat hebben want de PK volgt de (spel)regels heel precies….. Hoe krom is dat?
Zelf een foutje maken moet kunnen, maar als de tegenstanders het doen is het uiterst oneerlijk, toch? En als twee personen die er voor geleerd hebben beide van mening zijn dat je geen gelijk hebt, tja, dan moet je het instituut maar aanvallen. Nep-bond en nep-commissie zijn volgens mij op dit moment dan de politiek correcte benaderingen. Sterke daarmee.
Ook ik kan mij niet
Ook ik kan mij niet voorstellen dat er tegenstanders zijn. Het is toch van de zotte dat een éénmanspartij een uitspraak doet en daar moet je het dan maar mee doen. Het HEV protest is inderdaad een prima voorbeeld hiervan. Er wordt NIET inhoudelijk gekeken naar het SPEL maar alleen naar de procedure, er is NIET gealerteerd dus je bent FOUT en je kan / mag zelf niet meer denken. De mensen die op het forum gereageerd hebben zijn het nagenoeg allemaal eens met de stelling: Je mag zelf wel denken en als de tegenstander je daarmee helpt (het versterkt jouw gevoel) dan moet je zelf een beslissing kunnen nemen die mogelijkerwijs in jouw voordeel uit valt. In dit specifieke geval zou de tegenstander zichzelf wel eerst eens achter de oren moeten krabben of het wel zo EERLIJK is om de scheids te roepen, je hebt ten slotte zelf de tegenstander de kans gegeven om een beter resultaat te verkrijgen. Had veel slechter uit kunnen pakken maar nu het wel goed afliep, het uit 6♣ ! lopen is het wel zuur voor je maar ik zou mij schamen om hiervoor de arbiter te ontbieden, had ik maar niet zo hebberig moeten zijn. Was nu wel van twee walletjes eten!!!
De uitspraken van de arbiters
De uitspraken van de arbiters en de PK van afgelopen jaren in de MK en het topcircuit wordt dusdanig veel over gepraat(lees gezeurd) dat mij de oude stijl beter lijkt. Echter Als de arbiter de regels goed heeft gevolgd en spelers van gelijkwaardig niveau heeft gevraagd kan een protestcomissie vaak snel klaar zijn.
Als er nieuwe feiten zijn of andere onjuistheden gaat het wel langer duren.
Eens met onder andere Huub,
Eens met onder andere Huub, dat er bij goede arbiters geen behoefte is aan een “oude” PK. Wel vind ik 1 persoon een beetje dun. Een college van 3 personen lijkt me logisch/beter
Als we eventueel – de
Als we eventueel – de meningen lijken verdeeld – verandering willen in de afhandeling van protesten, dan is het belangrijk dat we ook aangeven hoe het dan anders moet. Met alleen geluiden als ‘er zijn klachten’, ‘er is ongenoegen’ kan de NBB niet zo veel. En terugkeer naar de oude PK, die toch niet zonder reden zal zijn afgeschaft, zal ook niet snel een optie zijn.
Vragen die we er goed aan doen zo concreet mogelijk te beantwoorden, zijn onder meer: