Michel Jialal en Berk Can Özen winnen Topcircuit

Rotterdam, 10 maart 2024. Het eerste IMP & Lombard Topcircuit is gewonnen door Michel Jialal (midvoor op foto) & Berk Can Özen (linksvoor). Met een butlerscore van +77 imps bleven zij de concurrentie voor en winnen zij de hoofdprijs van € 5000. Tweede werden Mark Thiele & Chris Westerbeek met +50, derde Kamiel Cornelissen & Erik-Jan Krijgsman en Vincent Ramondt & Berry Westra ex aequo met +42 imps; zie ook alle uitslagen. De finale werd gisteren en vandaag gespeeld in het Denksportcentrum Rotterdam, waar onder meer bridgeclub De Lombard speelt. Deelnemers aan de finale waren de beste zestien uit de vier voorronden in Utrecht (zie ook ons artikel van 12 september).

Een aardig spel om mee te beginnen was het allereerste op zondag, met het Rijswijkse paar Fred Heemskerk & Kees Schipper, dat zaterdag de eerste zitting won, tegen Mark Thiele & Chris Westerbeek, die primo zondag tweede staan:

4♥ gaat ongedoubleerd twee down maar zoals we zien is voor OW 4♠ kansrijk en maakt dat ook. Misschien had oost het maar moeten bieden onder het motto ‘bied bij twijfel 4♠ over 4♥’, misschien is dat te veel naar de kaart toe geredeneerd. In elk geval 6 imps voor NZ. Maar OW slaan meteen hard terug:

Het 1SA-volgbod van west is Raptor: ongeboden vijfkaart+ laag en vierkaart hoog. Het is zo’n conventie waarvan tegenstanders die haar nog nooit hebben gespeeld kraaien: ‘Ik wil mijn natuurlijke 1SA-volgbod niet kwijt’, maar waar je niet meer vanaf wilt als je het ooit hebt gespeeld. Hier zien we de waarde: met Raptor is het koude 4♠ bereiken makkelijk, terwijl van een 1♦-volgbod oost niet enthousiast zal worden en een informatiedoublet op de westhand niet voor de hand ligt.

Het spel levert OW 12 imps in de butler op. De prima (en hier door NZ gemiste) uitnemer van 5♣ kan met open kaarten down. Met dichte kaarten echter valt west noch oost een schoppenstart kwalijk te nemen. Dan kan er tijdig een harten van zuid weg op de ruiten en wordt 5♣ gemaakt. Op de frequentiestaat prijkt tweemaal 5♣ gedoubleerd contract, eenmaal 4♠ contract, de rest – ietwat teleurstellend – is deelscores, de datumscore bedraagt +200 NZ.

De volgende ronde treden dezelfde Fred Heemskerk & Kees Schipper aan tegen Michel Jialal & Berk Can Özen, die na zaterdag bovenaan stonden en nu nog wat dikker bovenaan staan.

Schipper besluit tot een wat tamme Zwakke Twee van 2♠. Tam, met die gatenkaas? Ja, wees niet verbaasd als met deze gunstige kwetsbaarheid en positie leden van TeamNL Bridge Open zouden openen met 3♠! En ‘zouden’, want er doet niet één lid van de open kernploeg mee, wat eigenlijk best opmerkelijk mag heten.

Tam of niet, 2♠ maakt het moeilijk genoeg. West laat zich verleiden tot een wat doorgezakte 2SA, oost is dan niet uit de manche te houden. 4♥ gaat twee down – ongedoubleerd, want diezelfde gunstige kwetsbaarheid en positie brengt zuid ertoe een wie weet erg lichte 2♠ niet te willen afstraffen. 5 imps voor NZ. Dit waren twee ontmoetingen tussen drie paren die op zondagochtend bovenaan stonden.

Toen mochten Michel Jialal & Berk Can Özen (+89) en Mark Thiele & Chris Westerbeek (+65) nog tegen elkaar, wellicht om de winst in het Topcircuit. Het duurste spel:

Met de zuidhand kun je natuurlijk hopen op een sappige strafpas. 1SA volgen kan niet, want dat is Raptor (zie boven). Dan kun je waarschijnlijk het best doubleren. Eventueel zou noord in de uitpas kunnen doubleren, maar zijn hand is wel subminimaal. In de praktijk wordt 1♠ nog gemaakt ook, terwijl 3SA voor NZ koud is. Dat zijn 11 imps voor Michel Jialal & Berk Can Özen, die nu 36 imps voor staan en inmiddels voor de overwinning zijn gedoodverfd.

Dit spel doet wel de doodverf (een oud woord voor grondverf) wat afbladderen:

In de top heeft de laatste tijd een herwaardering plaatsgevonden van de vierlaagopening als gewoon preëmptief. Namyats (goede vierhoogopening) kun je prima kwijt in 3SA; dat spelen ook Jialal-Özen. Gambling 3SA kun je wel missen (als kiespijn volgens sommigen).

Op dit spel zou de zuidhand misschien te sterk zijn voor 4♦ in eerdere hand, maar in derde hand is het prima en bewijst het de effectiviteit van de vierlaagopening. Oost laat zich verleiden tot een doublet op een hand die hij eerder geen opening waard achtte. West heeft ‘geen bod’, OW maken ook niks, maar Kamiel Cornelissen & Erik-Jan Krijgsman maken wél 4♦ gedoubleerd, zelfs met een overslag: 910 voor NZ, 12 imps.

Als het spel erop Jialal-Özen gedoubleerd voor 500 tegen niks gaan in een wel erg hoge, beschimmeld zittende 3SA voor –9 imps, wil de doodverf slecht blijven hechten, staan ze nog slechts 9 imps voor, en wordt het zowaar nog spannend.

De laatste ronde mogen Michel Jialal & Berk Can Özen aantreden tegen de tot dan grillig opererende Onno Eskes & Gerard Sprinkhuizen, met aan de andere BBO-tafel Mark Thiele & Chris Westerbeek tegen de in scorende vorm stekende Kamiel Cornelissen & Erik-Jan Krijgsman. Op dit spel – het hoogst genummerde maar niet het laatste – was de uitdaging weer beheersing:

Blijkbaar stelt oost zich meer voor van de strafpas van west op 1♣. Tot overmaat loopt west uit 1♦ gedoubleerd, dat niet heel duur zou worden. Het wat botte 3SA van oost wordt gedoubleerd, uitgepast en gaat voor 500: –9 imps. Dat fungeert als afbijtmiddel voor de laatste likjes doodverf. Mark Thiele & Chris Westerbeek eindigen op dit verraderlijke spel in 4♣ ongedoubleerd twee down, nog zo gek niet. Maar bij hen gaat ook niet alles lekker:

Zoals we zien maakt 4♥ gedoubleerd moeiteloos met een overslag voor 990 en 7 imps. Op dit spel zitten Jialal-Özen als OW in 4♠ ongedoubleerd (!) voor vijf down en ‘slechts’ 500. Aan hen is uiteindelijk de eindoverwinning.