Mini-Interview; Marieke van der Valk
Marieke van der Valk als jong meisje
De 19 jarige Marieke van der Valk, deed in groep 8 een mini-bridge cursus. Op haar dertiende begon zij bridge “echt serieus leuk te vinden” en is toen op een lokale club gaan spelen met Henk Wijzenbroek, die destijds de cursus gaf.
Uiteraard vraag ik naar haar beste prestatie tot nu toe? “Ik ben deze zomer naar het EK en het aansluitende WK geweest, waar ik met Mette Lejeune speelde. Tijdens het WK paren kwamen we enorm dicht in de buurt van een medaille, maar ging het de allerlaatste zitting toch helemaal mis”.
Marieke was flink teleurgesteld maar Mette wist haar te troosten: “Het voelt nu misschien als een enorme teleurstelling maar op deze laatste zitting na hebben we gewoon stabiel goed gespeeld, daar mag je trotser op zijn dan dat je zou mogen zijn geweest op die eventuele medaille.” Toen lachte Marieke haar uit maar nu er wat weken overheen zijn gegaan en de teleurstelling een beetje gezakt is, heeft Mette (zoals helaas altijd) wel gelijk gehad, aldus Marieke. “Dus hoewel ik technisch niets gepresteerd heb in Polen dit jaar ben ik over het geheel blij met hoe ik zelf gespeeld heb die weken”.
Marieke heeft nog geen abonnement op IMP, dus sturen we haar als dank voor dit interview een proefnummer. Daarna kan ze nog mooi van dit aanbod gebruik maken. “Ik doe weleens een poging om bridgeboeken te lezen maar ik heb er meestal de concentratie niet voor, dus het eindigt zelden in een bridgeboek wat ook daadwerkelijk uitgelezen is. Ik vind het vooral heel leuk om over bridge te praten en bijvoorbeeld spellen na te bespreken. Ik denk dat ik bijna elk (interessant) spel wat ik gespeeld heb dit jaar met iemand heb nabesproken. Soms belde ik omdat het nog kriebelde na de clubavond meteen na afloop met Sean (Adams) om de interessante spellen na te bespreken”.
Dat bridgers slechter tegen hun eigen blunders kunnen dan die van partner, is Marieke helemaal met me eens: “Ik kan wel goed balen van mezelf als ik dingen fout doe, maar ik probeer dat tijdens het spelen echt van me af te zetten en dan achteraf boos op mezelf te worden. Blunders van partner vind ik jammer maar eigenlijk doet dat me niet zoveel tijdens het spelen. Ik vind het vooral heel belangrijk dat we er van leren en dat het de volgende keer wel goed gaat”.
Marieke is met het bieden heel agressief (de Hollandse school?) maar probeert er toch enig beleid in te hanteren. Zonder dat te kunnen controleren, moet dat wel waar zijn: noch Marieke noch een van haar partners kan zich een recentelijk slecht spel herinneren waar de punten overboord vlogen.
Marieke houdt het niet bij een partner: “Ik ben van mening dat het heel goed is om met verschillende partners te spelen, wat heel veel mensen met me oneens zijn. Maar door juist met verschillende partners te spelen die allemaal een andere kijk op het bridge hebben, heb ik het idee dat ik het snelst beter word. Daarnaast vind ik het ook gewoon leuk om met meerdere mensen te spelen en verschillende perspectieven te krijgen”.
Op de vraag wat zij het allerleukste onderdeel van bridge vindt, is Marieke heel duidelijk: “Ik vind afspelen echt geweldig. Ik focus me het meest op competitieve biedverlopen. Ik merkte dat ik heel vaak het overzicht verloor en het heel vaak niet meer gecontroleerd bieden was maar meer een soort “volgens mij moet het dit contract zijn maar eigenlijk geen idee”-bieden. Daar moet ik beter in worden.”
Waar Marieke echt blij van wordt is het sterke tweekleurenspel door het 2SA bod in Gazzilli, maar ook 2- way Checkback Stayman stemt haar vrolijk. Die laatste afspraak kan ook gespeeld worden als partner niet 1SA herbiedt, maar 1 of 1. Marieke noemt dat: 1X-1Y-1Z. “Als het voorkomt en ik speel zonder schermen kijken ik en mijn partner elkaar altijd even vol blijdschap aan”. Een prima conventie dus.
Marieke weet niet of zij een topbridger zou kunnen of willen zijn: “Voorlopig wil ik zo goed mogelijk worden, en zo ver mogelijk doorgroeien in de jeugd, en wellicht naar het vrouwenteam op termijn”. Als dat lukt, dan ben je volgens mij een topbridger geworden!
Dan nog een kritische vraag: Welke dingen kan de NBB beter doen voor jonge spelers met ambitie en welke dingen doen ze al heel goed? Marieke:” We hebben elke maand jeugdtrainingen en elke twee weken trainingen bij Crash. Ik vind vooral de trainingen van Crash altijd heel erg nuttig. Het is een stuk korter dan de jeugdtrainingen maar omdat er zo efficiënt omgegaan wordt met de tijd, voelt het altijd alsof ik meer leer bij Crash dan op een hele jeugdtraining”. Misschien moet de docent van Crash even een 1-2tje doen met de trainer van de NBB.
Marieke aan het werk
Thuis oefenen gaat bij Marieke erg lastig aangezien er niemand meer speelt. “Ik heb op een gegeven moment mijn moeder aangestoken met het bridge-virus maar dat is helaas ook weer uitgestorven. Ook mijn vader heb ik weten te overtuigen toen hij thuis kwam te zitten wegens hart-problemen, maar na het jaar dat hij weer andere dingen kon doen is hij het niet meer blijven bridgen. Dus ik kan ze helaas alleen nog maar irriteren met verhalen over dingen die er gebeurd zijn!”
Marieke gaat dit jaar beginnen met de studie Biomedische wetenschappen bij de UU en ze weet nog niet precies hoeveel huiswerk dit op zal leveren. “Maar ik ben zo verslaafd aan het bridgen dat ik daar altijd wel tijd voor ga kunnen vinden”. Dat is een hele geruststelling voor het toekomstige vrouwenteam.
Marieke was altijd heel fanatiek en fysieke sporten: ” Ik heb nog de Nijmeegse vierdaagse gelopen toen ik 11 was bijvoorbeeld, en verder hield ik enorm van racketsporten en was ik daar ook minstens 3 keer in de week mee bezig. Tegenwoordig bestaat sporten vooral uit trappen oplopen, stukjes fietsen en naar de fysio gaan voor mij wegens een chronische ziekte. Gelukkig heb ik tegenwoordig bridge om de energie die er nog steeds uit wil maar wat fysiek niet meer lukt toch te kunnen lozen”.
Ik dank Marieke voor het interview en vraag haar wie ik nu het best kan interviewen en daarop antwoord zij: “Lotte Bootsma”. Die gaan we dan maar eens benaderen.