Mini-interview: Max Rebattu jr.

Max Rebattu jr. in 2017

Geboren Amsterdammer

Maximiliaan Johannes (Max) Rebattu jr is geboren op 2 december 1939 in de Rivierenbuurt te Amsterdam. “Direct na de oorlog in mei 1945 ben ik verhuisd naar Amstelveen waar ik tot heden heb gewoond”. Max is misschien wel de grootste denksporter die Nederland ooit gekend heeft. Naast de diverse nationale bridgetitels die hij op zak heeft, is Max ook schaakgrootmeester: “Reeds op mijn zesde jaar leerde ik schaken van mijn vader. Op mijn achtste jaar werd ik lid van de
Amstelveense schaakclub Zukertort, die inmiddels in de meesterklasse speelt. Toen speelde ik al
vroeg in het eerste team dat in de hoofdklasse van de Amsterdamse schaakbond”, vertelt Max enthousiast.

Bij Go is hij een van Nederlands sterkste spelers (vijfde dan), zelfs een tijd lang de sterkste: zesmaal Nederlands Kampioen (1963, ’65, ’68, ’70 ,’75 en ’76; in totaal dertien jaar ongeslagen, er werd toen namelijk nog niet ieder jaar een kampioenschap gehouden) en tweemaal gedeeld Europees Kampioen. Rebatttu vertelt hierover: “Ik leerde Go in het Amsterdamse schaakcafé “De oude Schouwburg” op het Leidseplein van Leon Vie in 1958. Ik werd in 1961 Nederlands kampioen en speelde in 1962 het EK en werd gedeeld eerste. Vanwege de reglementen prolongeerde de Duitse titelverdediger echter zijn titel. Ik werd gepromoveerd van eerste naar vierde dan. In 1976 werd ik tweede op het EK en werd vijfde dan. De Nederlandse Go Bond telt iets minder dan 1000 leden. In Japan en China zijn er miljoenen spelers waaronder ook vele honderden profs.

Junior en Senior

Max legt uit waarom er junior achter zijn naam staat: “Mijn vader was ook begonnen als schaker maar werd een topbridger die talrijke nationale titels won. In 1961 gingen we samen spelen, het eerste jaar degradeerden we uit de meesterklasse maar het volgende jaar promoveerden we weer. In 1968 werden we tweede achter Kreijns en Slavenburg en kwamen daardoor uit voor het Nederlandse team dat te Deauville de Olympiade speelde met Kreijns-Slavenburg en Van Heusden-Kokkes. We werden daar vierde. Ik ben vier maal parenkampioen geweest, tweemaal met mijn vader, eenmaal met Cees Sint en
eenmaal met André Mulder”.

De zoete smaak geproefd

Max was in 1982 met Anton Maas zelfs heel even wereldkampioen bridge bij de paren in Biarritz, maar later bleek er bij het invoeren in de computer (die toen voort het eerst gebruikt werd) een fout gemaakt te zijn. Het euforische gevoel verdween al snel en het paar moest genoegen nemen met de tweede plaats.

Grossier in titels
In 1963 en 1964 won Rebattu jr. met Cees Sint het Jeugdparenkampioenschap. Ook won hij met Cees Sint vele landskampioenschappen bij de viertallen, in totaal een vijftiental nationale bridgetitels. De eerste won hij in 1970, vier jaar nadat zijn vader, Max Rebattu sr., zijn derde en laatste titel won. Later speelde junior veel met Carol van Oppen.

Ook in zijn jongere jaren was Max al baarddragend

Triathlon

Begin jaren ’90 speelde Max met Anton Maas het EK denk-triathlon (bridge, schaken en Go) voor paren in Denemarken dat ze wonnen.

Gezondheid

“In 2006 kreeg ik bij het EK In Turkije een hartaanval. Na een operatie, revalidatie en veel goede medicijnen ben ik er weer aardig bovenop gekomen maar lijd nog wel aan hartfalen”, aldus Rebattu. Hij is al een paar jaar gestopt met actief bridgen.

Eigen biedsysteem

Ik vraag Max of hij nog een leuk spel weet. “Helaas is mijn geheugen niet zo best meer, maar wat mij nog helder voor de geest staat is een spel tegen Roudinesco en Delmouly op het WK te Biarritz waar ik volgens mijn systeem met 1 opende; 0-10 punten met elke verdeling. Links werd gedoubleerd en partner redoubleerde waarop iedereen paste. Het contract werd gemaakt maar hoe het spel lag weet ik helaas niet meer. De tegenstanders ontboden daarop arbiter Harold Franklin en zeiden dat ze weigerden verder te spelen. Franklin zei daarop onbewogen: “If you don’t want to play, then the boys win!” Onze tegenstanders kwamen daarop op hun besluit terug en kregen vijf minuten om afspraken te maken.

Populaire conventie volgens Rebattu
“De beste en nuttigste conventie zijn volgens mij de transferbiedingen. Ze krijgen niet alleen het
contract in de goede hand maar winnen ook een tempo. Helaas is mijn transfersysteem niet meer
toegestaan, de openingsbiedingen zijn transfers, pas vervangt 1, 1 is een 1 opening enz. Dus 1 vervangt de pas en 1SA is echt en 12-16 punten”, legt Max uit. Dat zal ongetwijfeld vaak voor veel consternatie aan tafel hebben gezorgd. De sterke pas is een hoogst ongebruikelijke methode. De NBB staat deze methoden alleen toe in de hoogste competities, mits deze van te voren zijn aangekondigd.