Reclame voor preëmptief bieden

Utrecht, 26 januari 2019. Dit weekend vindt bij de NBB in Utrecht de finale van de Meesterklasse viertallen om het landskampioenschap plaats. Het is een beetje een strijd tussen ‘de wetenschappelijken en de natuurlijkerds’, te weten respectievelijk ’t Onstein 1 tegen Het Witte Huis 1. ’t Onstein treedt aan met Bauke Muller & Simon de Wijs en Ricco van Prooijen & Louk Verhees. Beide paren spelen Tarzan Precisie, een systeem op basis van sterke klaveren met veel relayseries. Sjoert Brink & Bas Drijver en Vincent Ramondt & Berry Westra van Het Witte Huis spelen systemen op min of meer natuurlijke basis. De wedstrijd is online te volgen via Bridge Base Online (BBO) met deskundig commentaar van onder anderen de Amerikaan Al Hollander, die zich goed heeft verdiept in de krochten van de gehanteerde systemen, met name Tarzan.

First blood

Voor de eerste zitting komen in de open kamer meteen de twee misschien sterkste paren tegen elkaar, ‘Drink’ en ‘Wijsmuller’. Na enkele saaie maar wel lang durende spelletjes is het volgende spel opmerkelijk snel voorbij:

‘Anyone need translation of this auction?’, vraagt commentator Hollander (wij leggen 2♠ toch maar even uit). Na start van ♦7 is het contract nog even griezelig. Brink besluit laag te troeven, slaat ♠AK, speelt ♥AK en claimt dan al voor 2210 (anders zou hij een lage harten troeven, de laatste troef trekken, en met klaveren naar tafel gaan).

In de gesloten kamer speelt Verhees een 2♠-opening ook als zwakke twee, maar hier ziet hij er blijkbaar geen brood in. Het eindigt nu in 5♦ gedoubleerd een down voor een schamele 100. In het Engels heet zo’n eerste grote swing in een wedstrijd first blood. De transfusie levert 19 imps voor Het Witte Huis op. En het spel doet aan als reclame voor preëmptief bieden.

Drijver versus Drijver

De tweede zitting nemen in de open kamer voor ’t Onstein Bob Drijver & Bart Nab plaats. Aldus komen de broers Bas en Bob Drijver tegen elkaar uit en merkt Hollander op dat hij dat nog nooit heeft gezien. Op het tweede spel – de open tafel begint met spel 30 – is het meteen weer vuurwerk:

Bart Nab als west heeft het reclameblok voor preëmptief bieden blijkbaar goed in zijn oren geknoopt. Zijn volgbod van 4♠ mag ‘niet standaard’ heten maar is succesvol, want hij steelt het contract, treft op tafel een troefje mee en maakt het vlot, waar voor NZ 5♥ met elf troeven samen maar net een down zou gaan. Begrijpelijkerwijs echter vinden de kwetsbare noord noch zuid – toch geen bange bieders – hun hand geen verdere actie waard. Tegen aan de andere tafel 5♠ een down levert het 10 imps op, ditmaal voor ’t Onstein. Wederom een succes voor preëmptie.

Innovatief

De ontwikkelingen in het bieden staan niet stil:

We zien hier in actie de innovatieve conventie van Sjoert en Bas waarbij de 2♣-opening iets heel sterks is ofwel een zwakke twee in klaveren. ‘They don’t like the convention, they say’, deelt BBO-operator Yvonne Verloop met ons. De ‘verhoging’ naar 3♣ is bedoeld als preëmptief tegenover de zwakke variant, maar werkt autopreëmptief tegenover al wat sterk is. Na 3SA van zuid is het niveau wat hoog om nog een eventuele kleurfit te vinden (die er hier niet is) en eindigt het bieden matig gecontroleerd in 6SA, overigens hetzelfde contract als aan de andere tafel na een veel langer Tarzan-biedverloop. Het spel hangt op de hartenpositie. Na klaverenstart, die alvast één probleem voor zuid oplost, speelt Bas in slag twee een harten naar de heer, en claimt meteen een down als die wordt genomen. Aan de andere tafel start Westra met een kleine harten, gaat Verhees er niet van uit dat dit briljant van onder het aas is, duikt op tafel en maakt contract. Dat is 17 imps voor ’t Onstein, die echter niet te wijten zijn aan die ‘innovatieve’ conventie.

Na twee zittingen staat de wedstrijd 60–42 in het voordeel van ’t Onstein. Vanavond is er nog een zitting en morgen zijn er nog twee.