Oranje vrouwen winnen goud!

Opatija, 1 juli 2014. Op het Europees Kampioenschap voor landenteams hebben de Nederlandse vrouwen goud behaald. Vanochtend verloren zij nog van gastland Kroatië met 4,44 winstpunten maar vanmiddag, in een bloedspannende finale waarin de medaillekandidaten voortdurend bijna gelijk opgingen, wonnen zij de laatste wedstrijd (helaas niet op BBO) tegen Estland met 15,56, net genoeg voor de eerste plaats. Het kwam nog neer op het allerlaatste spel: beide partij misten de manche, alleen Wietske en Carla eerder, zodat die buiten op het plein nog een aantal benauwde momenten kenden. Engeland wint zilver, Frankrijk brons, Italië, Polen en Denemarken kwalificeren zich ook voor het wereldkampioenschap.

De Nederlandse vrouwen hebben vrijwel het hele kampioenschap goed gespeeld, stonden regelmatig bovenaan, en lieten als dat even weer niet het geval was nooit het hoofd hangen. Carla Arnolds & Wietske van Zwol, Marion Michielsen & Meike Wortel en Jet Pasman & Anneke Simons met non‑playing captain Alex van Reenen en coach Hans Kelder leverden een fantastische prestatie, waarmee IMP ze van harte wil feliciteren.

Open team

Het Nederlands open team won vanochtend met 12,03 van Estland en vanmiddag met 10,91 van Noorwegen. Met nog een wedstrijd te gaan bedraagt de achterstand op nummer zes 32,70 winstpunten en is kwalificatie voor het wereldkampioenschap niet meer mogelijk. Vanavond na de laatste wedstrijd is de prijsuitreiking en eindigt het kampioenschap.

Over de tegenvallende prestaties van het open team zal nog wel veel gezegd en geschreven worden (en wij willen niet te veel gras voor voeten wegmaaien). Een ding is duidelijk: het is niet de ‘schuld’ van debutanten Richard Ritmeijer & Magdaléna Tichá, wier eerste optreden op dit niveau juist redelijk geslaagd mag heten. Dat zij in een butlerstand – een officiële moet nog altijd verschijnen – misschien iets lager zullen staan dan de Veldhovenveteranen Bauke Muller & Simon de Wijs en Ricco van Prooijen & Louk Verhees was te verwachten, maar laatstgenoemde paren leken ook niet in hun beste vorm te steken.

Zou het met Sjoert Brink & Bas Drijver erbij veel beter zijn gegaan? Dat we dat nooit zullen weten is bijna te flauw om op te merken. Minder flauw is echter dat naast een mogelijk technisch aspect, namelijk wat Sjoert en Bas misschien zouden hebben gescoord, ook een psychologisch effect een rol kan hebben gespeeld: ‘we zitten zonder Nederlands beste paar!’ Het is als een voetbalelftal dat zijn beste spits ziet uitvallen: ondanks een goede reservespits kan dat niet alleen doelpunten schelen maar ook moreel. Ten slotte is een Europees kampioenschap zwaar, volgens sommigen zelfs zwaarder dan een wereldkampioenschap. Er zijn vrijwel geen echt zwakke landen en de concurrentie is moordend. Niet voor niets misschien heeft het Nederlands open team al tweemaal (1993 en 2011) een wereldkampioenschap gewonnen maar nog nooit een Europees kampioenschap.

Vrouwen Nederland–Kroatië

Gisteren lieten we ons ontvallen dat Nederland vandaag ‘een relatief licht programma’ zou hebben. Nou, dat viel nog vies tegen. In de eerste wedstrijd vandaag betoonden de speelsters van gastland Kroatië zich slechte gastvrouwen door Nederland te pletten. Daarin was vooral dit spel cruciaal:

Dat 2♣ als ‘grote forcing’ met of zonder zwakke variant meestal niet het sterkste punt is van biedsystemen op natuurlijke basis, is bekend. Sterkeklaverensystemen zijn beter in dit soort handen, maar kennen hun eigen zwakke punten, zoals trouwens elk systeem. De vertoonde ‘Kokish relay’ van 2♥ kan handig zijn met een mancheforcing verdeelde hand, maar biedt hier weinig of geen toegevoegde waarde. Noord lijkt van haar systeem te zijn afgeweken door haar hand te verkopen als eenkleurenspel; volgens de Kokish relay zou haar derde bod 3♣ zijn, dat klaveren als tweede kleur aangeeft. Dan zouden zij ongetwijfeld het vrijwel dichte (96%) 6♣ hebben bereikt. Dat is iets beter dan 6♥, dat afhangt van harten niet slechter dan 4‑2 (altijd nog 84%). 3♠ als ‘twijfel’ is vervolgens weinig nuttig als niet duidelijk is waaraan die twijfel heerst. (‘Aan het juiste contract, ja, dat zal het zijn, dank u.’) Los daarvan doet 3SA in plaats van 4♥ aan als een discutabele keuze.

Wat ook wel gewerkt zou hebben, als je de noordhand dan toch verkoopt als eenkleurenspel, is 2♣‑2♦‑3♥ als een zelfsteunende kleur die in één klap de troefkleur vaststelt. Dan zouden de M&M’s waarschijnlijk nog het een na beste contract van 6♥ hebben bereikt. Nu blijft het echter bij 3SA en na uitkomst met ♠Q door Renata Muller (geen familie van Bauke) rapen onze gastvrouwen de eerste vijf slagen op. Dat betekent voor ons de enige minscore op dit spel in heel Opatija. Tegen 6♣ bij Kroatië aan de andere tafel kost het spel 14 imps. Na nog een arbitrale correctie eindigt de wedstrijd in 19–42 imps voor 4,44 winstpunten. Gelukkig kost dat spel 19 niet de titel en doet het niets af aan de geweldige prestatie van de Nederlandse vrouwen.

Elisabeth van Ettinger maakt in Opatija voor IMP een fotogalerij van de spelers van alle landen. O, wat zijn die Nederlandse juichfoto’s mooi!