Taaie tegenstanders

Lyon (Frankrijk), 21 augustus 2017. Nederland had gisteren moeite met zijn tegenstanders op de eerste dag van de kwartfinales van de wereldkampioenschappen voor landenteams in Lyon. Iedereen had verwacht dat round‑robinwinnaar Frankrijk, dat als eerste een tegenstander mocht kiezen uit de nummers 5–8, zou kiezen voor de op het oog zwakste, Nieuw-Zeeland, dat met de hakken over de sloot achtste werd en voor het eerst in zijn geschiedenis play‑offs op een wereldkampioenschap mag spelen. Tot ieders verbazing koos Frankrijk voor China en mocht Nederland gretig Nieuw-Zeeland kiezen. Dat betoont zich echter een taaie tegenstander met wat wilde maar geïnspireerde acties. Bovendien is het paar Ashley Bach & Michael Cornell extreem traag, zozeer dat hun tafel een spel of zes later klaar was dan de andere (met Bauke Muller); Nieuw-Zeeland kreeg er 6 imps tijdstraf voor.

Op Bridge Base Online (BBO) werd het optreden van de kiwi’s (zoals ze zichzelf noemen) begeleid door een legertje commentatoren uit Nieuw-Zeeland en omstreken. Die merkten voortdurend op dat een spel ‘goed voor NZ’ was – waarmee ze dan bedoelden goed voor OW, namelijk Nieuw-Zeeland. Toen een Nederlandse toeschouwer een van hen vertelde dat het Engelse ‘NS’ bij ons staat voor de Nederlandse Spoorwegen, was de verwarring compleet. Nederland staat na de eerste dag voor met 101–91 imps.

Lastiger nog hadden de vrouwen het. Die hadden als zevende niets te kiezen en werden gretig gekozen door het als tweede geëindigde China, altijd taai en ‘nooit leuk aan tafel’. Dat bleek wel toen de eerste set verloren ging met maar liefst 9–70 imps. De volgende sets echter krabbelden onze vrouwen sterk terug en na de eerste dag staat het nog 70–88. Vanmiddag komen de Nederlandse vrouwen op BBO en dan gaan we bij ze kijken.

Uit de tweede zitting van de wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland een mooi spel van Berend van den Bos:

Veel kernploegers en andere wereldtoppers spelen na een volgbod op een opening tegenwoordig transfers en ‘switches’ (omkeringen van kleuren), met als doel de voordelen van natuurlijke forcing kleurbiedingen en Negative Free Bids te combineren. Zo ook hier 2♣, dat een ruitenkleur belooft en zowel zwak als sterk kan zijn. Deze aanpak heeft in principe voordelen en weinig nadelen, maar is berucht wegens de vele misverstanden ermee op alle niveaus tot en met Meesterklasse (ook wij hebben het nog nooit goed zien gaan bij tegenstanders). Zo schrijft Maarten Schollaardt in IMP van april/mei 2011:

Dit artikel gaat dus over Switch. Ik zal ook proberen uit te leggen waarom veel topspelers dat zijn gaan spelen en waarom ze dat beter niet hadden kunnen doen. […] Is het middel erger dan de kwaal?

In de kernploeg echter red je het niet als je je systeem niet kent of niet beheerst, en bij Berend van den Bos & Joris van Lankveld gaat het bieden wel goed, leidend tot een scherpe 3SA. Oost komt uit met ♥A (een kleintje, dat meteen tot down leidt, doen ze misschien volgende keer – als het de enige maakstart is); west speelt de boer bij. Oost vervolgt met ♠8 voor de vrouw. Het spel draait om de ruitenpositie. Berend als leider heeft al een goed beeld van het spel: oost heeft kennelijk ♥AKQ. Waar haalt west zijn doublet vandaan, als hij niet ♦K heeft? De sportieve commentatoren op het zuidelijk halfrond geven Berend op voorhand een goede kans het te gaan vinden. En ja: hij duikt de eerste ruiten op tafel. Oost heeft de negen bijgespeeld en vervolgt schoppen voor boer, heer en aas. Een tweede ruiten voor tien en aas velt de heer en het contract is met twee overslagen gemaakt. Aan de andere tafel gaan OW eentje down in 2♥, dus het spel levert Nederland 12 imps op. De ruitenpositie niet vinden zou drie down betekenen, een verschil van vijf slagen en 20 imps in de kering, dankzij een Berend in grote vorm.

Zie ook de uitslagenwebsite en de pagina 2017 World Teams Championships Lyon van IMP met videogalerij en fotoalbum van Elisabeth van Ettinger.