Van oude menschen, de dingen, die voorbijgaan
Drie clubavonden in de week, daarna nog een paar uurtjes robberen en steevast een toernooi in het weekend. Zo zag een deel van mijn studententijd eruit. Overal zijn we geweest. In Alkmaar, Groningen, Maastricht. Forbo en Caransa. Het Kruikentoernooi in Tilburg, en Vlinderen in Emmen. Niks klagen over uren rijden en een dun matrasje bij vrienden, spelen moesten we.
Het is allemaal niet meer. De meeste toernooien zijn weg of verschrompeld tot een dag. Daarnaast zijn we oud en vinden meer dan een uur karren al een hele toer. Laat staan dat je de nacht doorbrengt op een luchtbedje.
Gerard Versluis heeft dezelfde opvoeding genoten en we hebben jarenlang, vaak tegen wil en dank, in hetzelfde team gezeten. Recentelijk benaderde hij ons of we zin hadden in een toernooitje. Hij met Jean-Paul Vis en ik met Geon Steenbakkers, zo bliezen we Drienerlo nieuw leven in.
Het werd het viertallentoernooi van Boxmeer.
28 Teams zijn er. Veel couleur locale, trosje tweede divisie teams, wij en de broodkaarters van WAC. Op de zaal valt niets aan te merken en ook de secundaire arbeidsvoorzieningen zijn prima.
We beginnen met een “we hebben er weer een”.
O/OW
W
N
O
Z
V 8 7 2
10 9 4 3
6
A 10 9 3
H B 9
A V B 6 5
A 7 3 2
B
10 6
8 7 2
B 5 4
H 8 5 4 2
A 5 4 3
H
H V 10 9 8
V 7 6
En dat duidt op manche down en slem gemaakt.
6 Is niet zo lastig te bieden. Na de eerste drie natuurlijk biedingen zet noord wat gas bij met de vierde kleur, of zoals tegenwoordig populair 2 mancheforcing om na 2SA van zuid de troefkleur () af te spreken. Daarna bieden beide spelers de honneurs in hun partners kleur voor noord de azen checkt. Nu er een ontbreekt, wordt het 6.
West begint met A en de tweede klaveren troef je. Een keer troef en de kaarten kunnen alweer terug. Je hebt voldoende parkeerplekken voor je zwarte verliezers. Niets bijzonders, saai spel.
Het veld is het niet met me eens. 6 Wordt maar een handvol keer bereikt. De meesten komen wel in ruiten, maar dat varieert van 2+5 tot 5+1. Een heel leger zweert bij de regel dat als je te weinig troeven hebt voor 4 of 4 het 3SA wordt.
3SA is geen feest. Met 10 of 9 uit, gaat zuid down. Oost moet wel derde man doen, dat ging een keer mis, maar vervolgens snij je de vrouw bij de leider eruit en haalt de eerste vijf slagen. Dat lukte overigens maar een keer, terwijl 3SA toch acht keer geboden werd.
Je kent het scenario wel bij het uitslaan. “Wij 920, wij 50”, waarna je argeloos vraagt of ze in 7 zaten en je nevenpaar alleen maar nee zegt.
Mijn maat had het zwaar de laatste tafel. Hij moest twee keer 4 spelen en in beide contracten zat het niet lekker. Dit was er een van:
Z/NZ
W
N
O
Z
V 9 5 2
8 7
A 9 8 7 5
V 6
H 8 7 6
B
H V 4 3
H 9 4 3
3
H V 10 9 6 3 2
B 10
B 5 2
A B 10 4
A 5 4
6 2
A 10 8 7
We komen in 4 en OW hebben zich muisstil gehouden. Dat betekent dat de leider op eigen kompas moet varen en niet zoals aan veel andere tafels voordeel heeft van een hartenpreëmpt in oost.
De hartenstart is voor het aas en zuid begint met ruiten naar de heer. Dat lukt en in slag drie volgt klaveren naar de aas en weer ruiten. Dit keer stapt west op en speelt een derde rondje ruiten.
Geon speelt V en ziet oost troeven met 3. Hij troeft over en troeft een harten in de dummy. Dan zonder H te cashen volgt de laatste ruiten uit noord die hij troeft in de hand.
Op de derde harten uit de hand gooit west V en zuid troeft in noord. H volgt, maar wordt afgetroefd door west. Ik vertrek geen spier en zucht niet eens.
West speelt troef in voor de boer in zuid en het volgende eindspel is ontstaan:
W
N
O
Z
V 9
–
9
–
H
–
–
9 4
–
H 10
–
B
A
–
–
10 8
Steenbakkers is al twee slagen kwijt en speelt klaveren.
Er zijn twee opties. Als west troeft en troef speelt, heeft zuid A en 10. Speelt west ruiten nadat hij troeft, dan maakt de leider zijn troeven apart en ook de laatste twee slagen. Gooit west een ruiten, dan komt oost aan de bal en moet in de dubbele spelen. De leider gooit een klaveren en troeft aan de andere kant en heeft nog een hoge troef. Merkwaardig eindspel. Een ware Houdini die man! De cruciale wedstrijd tegen WAC verliezen we en daarmee ook de kans op de overwinning. Nu is het zij een en wij twee. Anderhalf uur tuffen naar huis, het voelt als vanouds.
Naschrift redactie:
Peter schrijft een wekelijkse column op zijn eigen bridge-website www.drienbridge.nl. Neem daar vooral eens een kijkje. Er staat ook een link naar de site op onze Externe links pagina.