Viva Las Vegas

De afgelopen twee weken hebben wij, Oscar Nijssen-Tim van der Paverd, Bob Hollman-Billy Cohen en Agnes Snellers en ik, de Nationals gespeeld in Las Vegas. De drie belangrijkste teamwedstrijden zijn de Soloway Knockout, Keohane Swiss Teams en de Reisinger.

Bij de Soloway Knockout moet je als team in twee dagen, in 14 wedstrijden, je kwalificeren bij de top 32. Daarna spelen deze teams een knockout wedstrijd van 60 spellen. Ondanks de vele en sterke teams wisten wij ons vrij comfortabel te kwalificeren via een 11^e plek. Als knockout tegenstander hadden we pech omdat we tegen één van de sterkste teams, met de Rimstedt tweeling en Madala-Bilde, van het veld lootten. Een verlies van 45 imps was voorspelbaar en dus einde oefening. Het sterke Fleisher team (Martel-Fleisher, Bessis-Lorenzini en Versace-Sementa wonnen het toernooi. 

Bij de Keohane Swiss Teams moest er per dag een kwalificatie gespeeld worden waarbij steeds de helft van het aantal teams afviel. Na dag 1 bleven er nog 48 teams over. Na dag 2 plaatsten zich 24 teams voor de finale op dag 3. De Keohane Swiss teams wordt tegelijkertijd met de Reisinger gespeeld. Je moet dus kiezen welk belangrijk toernooi je speelt. Aangezien de vorm van de Reisinger, Board-A-Match (BAM), een specialisme is die voor veel teams als minder aantrekkelijk wordt gezien. Zeker voor teams met een sponsor waardoor de Keohane Swiss team ook zeer sterk bezet is. De schifting na de eerste dag overleefden wij ruim met een 18^e plaats. Met nog 1 wedstrijd te gaan op de 2^e dag stonden we 32^e en 5 vips achter op de plaatsing plek. Die laatste wedstrijd treffen we een sterke tegenstander met Meckstroth-Berkowitz en Pszczola-Buras. We moesten minstens 15-5 winnen om een kans te maken op de 24^e plaats. De wind draaide lekker onze kant op getuige spel 1 van die wedstrijd:

Na de 1 opening van Agnes als zuid en de sterke 2 jumpshift van mij als noord, cueën we wat, vraag ik azen en leggen we aan in 7. Geen moeilijk afspel, want je trekt troef, test daarna of B10 sec valt en als dat niet werkt neem je A mee (Vienna coupe) en claim je het contract als de schoppens 3-3 zitten of de lengte schoppen bij H. Dat laatste zat gelukkig. Ik ben geen wiskundige maar correct me if I am wrong. De kans op maken is 35,5% bij een 3-3 zitsel in schoppen plus de helft van de overige 64,5% dat de lengte schoppen bij de H zit. Dat is samen 67,7%, maar er zal wel iets afgaan omdat de lengte schoppen minder plekken over heeft voor H. Kennelijk waren onze Poolse vrienden dusdanig van slag dat ze het daarna presteerde om in de overige 6 spellen nog 3 onnodige rampen te produceren. Twee keer down in de verkeerde manche en ze gingen ook nog voor 300. Toen wij de laatste twee spellen een manche en een deelscore in de wij-kolom mochten noteren was een 19-1 overwinning een feit. Iedereen blij en naar de finale.

In die finale hebben we geen potten kunnen breken. We eindigen 21^e van de 24 dus daar kan ik weinig positiefs over melden. Wel een mooi spel van onze jeugdkampioenen Ronald Goor-Xavier Friesen. Zij speelden tegen Rodwell-Simson. Ronald Goor was niet geïntimideerd doordat ze tegen Eric Rodwell moesten spelen, toch één van de beste bridgers van de afgelopen 35 jaar. Ronald mocht als noord uitkomen met de volgende hand: 874 72 AVB62 H102

Biedverloop met west deler en OW kwetsbaar

W          N           O           Z
1        p            2        p           
3        p            4        a.p.

Uitleg was dat de leider 5 en 4 heeft zonder korte ruitens. Ronald kwam als een steen uit met V (!!). Dit was de hele verdeling:

Die start was in de roos. Niemand kan het de leider kwalijk nemen dat V gedoken werd met desastreuze gevolgen want Ronald maakte het goede werk even door A en ruiten te spelen waardoor west als enige in de zaal down ging in 4 omdat een klaverenverliezer onvermijdelijk was. Prachtig.