Wie er verder mogen viertallen

Istanboel (Turkije), 23 juni 2019. Op de open Europese kampioenschappen was vandaag de tweede en laatste dag van de kwalificatie en is beslist wie – althans wat viertallen betreft (er komen nog parenwedstrijden) – het vliegtuig terug naar huis mag nemen, en wie morgen verder mag in de fase van knock‑out. In de open categorie kwalificeren zich 32 van 121 teams, waaronder de volgende teams met Nederlanders (zie ook ons artikel van 22 juni), met tussen haakjes de eindstand in de kwalificatie:

• ‘White House’ met Merijn Groenenboom & Maarten Schollaardt en Jacco Hop & Meike Wortel (1);
• ‘Netherlands FIT’ met Veri Kiljan & Luc Tijssen en Guy Mendes de León & Thibo Sprinkhuizen (9);
• ‘Netherlands Blue’ (open) met Berend van den Bos & Joris van Lankveld en Danny Molenaar & Tim Verbeek (12);
• ‘Netherlands Red’ met Bob Drijver & Bart Nab en Ricco van Prooijen & Louk Verhees (14);
• ‘Rosenthal’ met Jan Jansma (17).

Bij de vrouwenviertallen kwalificeren zich 8 van 26 teams, waaronder ‘Netherlands Blue’ (vrouwen) met Carla Arnolds & Sandra Kolen en Pauline Doedens & Anke Wijma (8).

Bij de seniorenviertallen kwalificeren zich 8 van 22 teams, waaronder ‘NedItaly’ met Henk den Boer & Egbert Meijer (6).

(Not) ‘All Will Be Alright’ tegen ‘White House’

Na de eerste dag van de kwalificatie was ‘White House’ al het hoogst geplaatste Nederlandse team in de ranglijst. Het stond vierde en mocht het opnemen tegen de nummer drie, het Turkse team ‘All Will Be Alright’. Op het vijfde spel pakte Meike Wortel het afspel van een lastige 4♠ heel wat beter aan dan de Turkse leider aan de andere tafel. (Hoe dat ging, leest u in het uitgebreide verslag van dit EK dat in september wordt gepubliceerd in IMP 6 van dit jaar.)

Op het tiende en laatste spel van de set kwam er een slem langs. In een andere topwedstrijd in deze ronde was een vader-en-zoon-paar erin geslaagd in 3♦ te eindigen. Het Turkse OW-paar pakt het heel wat beter aan.

Een geheel natuurlijk biedverloop, waarin west tot groot slem besluit als hij via 5NT van partners renonce hoort. Meike komt troef uit en Jacco speelt ♣J bij, niet goed maar wellicht moeilijk te zien. De leider kan het spel nu maken via een onwaarschijnlijke double-dummyspeelwijze: een hartensnit waarna een ruiten verdwijnt op een hoge harten. Beide rode kleuren kunnen nu worden vrijgetroefd met hoge troeven en ♣10 is een extra entree om dummy nogmaals te bereiken en en passant een rondje troef te trekken. Zuid mag daarna een rode kaart uit dummy voortroeven met zijn laatste troef, waarna een schoppenaftroever opnieuw een entree oplevert.

Dat de leider niet voor deze aanpak kiest, valt hem niet kwalijk te nemen en vanuit Nederlands standpunt al helemaal niet. Na het succesvol laten razen van ♥10 troeft de leider een schoppen, maar omdat ♠A in zuid zit en er ook geen schoppen-ruitendwang ontstaat, kan hij het spel niet meer maken.

Aan de andere tafel slaat de relay-aanpak van Merijn Groenenboom en Maarten Schollaardt onverbiddelijk toe.

Oosts 1♦ toont harten en wests 1♠ schoppen, maar daarna is het relayen geblazen. Oost geeft een mooie rode 5‑5 aan met korte schoppen, dus Maarten Schollaardt gelooft wel in slem. Na een start van ♦Q trekt Maarten een rondje troef en laat dan ♠K lopen. Zuid kan het aas nemen, maar dat is meteen de laatste slag voor de verdediging: ‘White House’ +1370 tegen +100 voor een vette 16 imps, de grootste bijdrage aan de 41–17 overwinning, in winstpunten 16,78–3,22.